Osman Can'dan: Çözüm süreci: Yüz yıllık parantez kapanıyor

Kaçırılan çocuklar veya kalekol protestoları yüzünden çözüm sürecine ilişkin kaygılarda artış olsa da, bu çok önemli bir gelişmenin de belirtisi. 

Çözüm sürecinin önemi anlaşıldıkça, kaygıların artması da olağan. 

Açıkça söylemek gerekirse sürecin kendisi tarihi bir “verimli döngü”yü çalıştırmış durumda. Bu döngü gün geçtikçe barışa dönük toplumsal merkezi güçlendiriyor ve radikalizmi marjinalize ediyor. 

Tarih ve siyaset dışı kalmış pek çok “profesyonel” pesimist, ittihatçı veya maksimalist romantiğin çabaları bu yüzden en küçük bir adımda boşa çıkmaya mahkum. 

Önceki gün İmralı dönüşü yapılan açıklamalara göre artık önemli bir aşamaya geçildiği görülüyor. Sürecin hukuki zemini sağlamlaştırılacak ve yönetimi bürokratlardan siyasi alana geçecek. 

Peki bu verimli döngünün istikameti ne? Sürecin sonunda Türkiye’yi ne bekliyor? 

İttihatçılıkla mefluç kafalar elbette sadece felaket senaryolarına çalışacak. Ama sorunların başlangıç noktasına gittiğimizde, aslında bugün yapmamız gereken ve yapılacak olanın o dönem açılmış bir ittihatçılık parantezinin kapatılmasından başka bir şey olmayacağını görürüz. 

Kürt sorunu Osmanlı’nın son dönemlerinden itibaren dillendirilen bir sorun. Bu dönem, ülkenin Batılılaşmasıyla ve etnik merkezli, katı merkeziyetçi devlete dönüşmekle kurtulacağı inancının asker-bürokrat seçkinlere egemen olmaya başladığı bir dönemdir. Yani ittihatçılığın ülkenin kaderine hükmettiği dönemden söz ediyoruz. 

Osmanlı’nın çöküşündeki rolleri nedeniyle bu kesim meşruiyet kaybı yaşayınca, 

toplumun yüzlerce yıllık barışına yeniden kavuşması ve bunu yeni bir toplum sözleşmesiyle taçlandırma ihtimali doğdu.

Yazının devamı için: http://www.aksam.com.tr/yazarlar/osman-can/cozum-sureci-yuz-yillik-parantez-kapaniyor/haber-313229