Yıllar önce bir arkadaşımla bir bayram arefesinde geçen konuşmamızı anımsıyorum. Ayrılırken arkadaşımın bayramını tebrik ettim. O, haşin bir tavırla:

- Biz bayram kutlamıyoruz, dedi.

- Niçin? Diye soruduğumda, şu cevabı aldım:

- Altmış yıldan beri (o tarih itibariyle) emperyalizmin baskısı altında olan bir ülkede bayram kutlanmaz!

Bunun üzerine ben de:

- Hiçbir emperyalist baskı Müslümanın bayramını onun elinden alamaz! Dedim.

Birbirimizle böylece vedalaştık.

Ben, bu gün de aynı mülâhazamı koruyorum.

Hiçbir emperyalist baskının, hiçbir savaşın Müslümanın bayramını ortadan kaldıracağını, kaldırmasının söz konusu olacağını düşünmüyorum.

Müslümanın bayramı bir faşing eğlencesi veya bir festival kutlaması türüne indirgenebilecek vurpatlasın çaloynasın biçiminde algılanmamalı.

Yaslı geçen bayramımız olabilir. Yaslı da geçse, bayram gene bayramdır.

Müslümanın bayramı insanların birbiriyle barıştığı, birbirini bağışladığı, birbirinin gönlünü aldığı, uzak düşenlerin yakınlaştığı, üzgün olanların gönlüne ferahlık melteminin estirildiği günün adıdır. Ve her şeye rağmen, Müslümanın bayramı aynı zamanda kaçınılmazcasına insanın gönlüne hüzün usaresinin yayıldığı günlerdir de...

Bayram günleri, kendimizle hesaplaştığımız, kendimizi irdelediğimiz, nefs muhasebesine müracaat ettiğimiz günler cümlesindendir...

Bizim, Türkçe'de Ramazan Bayramı veya Şeker Bayramı olarak adlandırdığımız bu bayramın özgün adı 'Îd-i Fıtr'dır. Fıtr kelimesi oruç açmak, iftar etmek anlamına geliyor. Bu demektir ki, artık oruç (savm) günü geçti, iftar günü geldi. Türkçe'de fitre diye telaffuz ettiğimiz 'fıtr' (fıtra) kelimesi başka bir anlam da içeriyor: yaradılış... Bu bağlamda 'Îd-i Fıtr' yaradılışımızın (böyle, yani insan olarak yaratılmış) olmamızın kutsanması, ona olan şükranın ödenmesi; sadakasının edası anlamında kullanılır. Varoluşumuzun lütuf ve ihsanı olarak ödenmesi gereken atiyye... Ramazan'da insan olmanın bilincine vardık, şimdi ona olan şükranın eda vaktine giriyoruz.

Bunlar, sayılı günlerdir. Takvimdeki tarihi bellidir. Nasıl ki, namazın vakti, haccın vakti, başka ibadetlerin vakti belli ise, bayram gününün vakti de bellidir.

Bu itibarla bu bayramın kutlanmasını bazı bahanelere izafeten iptal etmeyi tasarlamak onun ırasına aykırı düşer. Savaş veya tatil, nerede, hangi koşul altında olursa olsun, onun gereğini yerine getirme ortamı var bulunuyor sayılır.

İnsan olarak yaratılmış olmanın, varoluşun hakkı ödeşilmeyi bekliyor.

Onun vaktine giriliyor...

Yazını devamı için:http://yenisafak.com.tr/yazarlar/RasimOzdenoren/varolusun-sukrunu-odesme-vakti/55041