Türk edebiyatının önemli isimlerinden biri olan Ömer Seyfettin, aynı zamanda da edebiyatımızın en çok okunan yazarlarındandır. Ve sadece 36 sene yaşamış olmasına rağmen, Türk Edebiyatı’na birçok eser kazandırmıştır. Ancak bu ünlü yazarımızın hayat hikayesi, ne yazık ki çok hazin bir sonla bitmiştir…
*Hikaye, yıllar önce Derin Tarih Dergisi’nin bir sayısında yer alan Ümit Bayazoğlu imzalı makalede anlatılanlara göre hazırlanmıştır.
ÖMER SEYFETTİN 23 ŞUBAT 1920’DE ŞEKER HASTALIĞINDAN DOLAYI, HAYDARPAŞA HASTANESİ’NE KALDIRILMIŞ VE YAKLAŞIK İKİ HAFTA SONRA DA BU HASTANEDE SON NEFESİNİ VERMİŞTİ
Kadıköy dolaylarındaki kiralık evinde yalnız yaşayan Ömer Seyfettin’in yakalandığı şeker hastalığından ne kendisinin ne de doktorların haberi vardı. Çünkü o zamanlar ne diyabet ne de insülin biliniyordu. Seyfettin yemek yiyemiyor, günden güne zayıflıyordu. Onunla ilgilenen isimse en yakın arkadaşı Ali Canip olmuştu. Ali Canip, Seyfettin’in yanına sık sık uğruyor, yemesi için de kendi evinden yemek getiriyordu.
O ZAMANLAR İNSÜLİN VE DİYABET BİLİNMEDİĞİNDEN, GENÇ YAZARA DOKTORLAR BOL BOL PORTAKAL, MANDALİNA YEMESİNİ; ÜZÜM HOŞAFI İÇMESİNİ TEMBİHLİYORLARDI
Ömer Seyfettin, şeker hastalığı yüzünden sık sık ateşleniyor ve eklem ağrıları çekiyordu. Her hastaneye gittiğinde de kendisine romatizma tedavisi uygulanıyordu. Ve de bol bol şekerli meyveler yemesi. Hal böyle olunca da Seyfettin’in durumu giderek ağırlaştı.
DURUMU GİDEREK KÖTÜYE GİDEN SEYFETTİN, HASTANEDE YATTIĞI SÜRE BOYUNCA GÖZLERİNİ HİÇ AÇMADI VE UZUN ZAMANDIR GÖRMEDİĞİ KIZINI SAYIKLAYARAK ÖLDÜ…
Devamı için: http://www.izdiham.com/sahipsiz-biri-gibi-olen-cesedi-kadavra-yapilan-unlu-yazarimiz-omer-seyfettinin-hazin-hikayesi/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.