Popüler kültür ile genel olarak, yaygınlaşan bireysel ve toplumsal kalitesizlik, görgüsüzlük, toplumun ortak ve birbirine benzeyen yönelişleri kastedilmektedir. Kitleler kendileri üretiyor, yine kendileri bunları değerli ve önemli kabul ediyorsa; bazı aklı başında insanlar bu değerli ve önemli sanılan şeylerin gerçekte değersiz, önemsiz ve sıradan olduğunu anlayabiliyor ve buna karşı bir eleştiri geliştiriyorsa, bu anlamlı ve önemli bir durumdur. Çünkü eğer ve hele aklı başında insanların sağlam ve evrensel bir hakikatle bağlantıları var da bu referansa dayanıp bir eleştiri dili geliştiriyorlarsa, bu eleştiri dilini dikkate almak gerekmektedir. Çünkü bu eleştiri dili ve tavrının kadîm 'resul ve toplum' ilişkisine benzer bir yanı vardır. İslâmiyet, insanların yoldan çıktığı; peşinde koştukları zevkleri, yaptıkları faaliyetleri, ürettikleri yanılgıları ve yanlış yaşama biçimlerini yaygınlaştırdıkları ve bunları şaşmaz ve yanılmaz kabul ettikleri bir zamanda gelmiştir. Yani İslâmiyet, Hz. Muhammed ve ondan önceki bütün resuller, insanların böyle bir yaşama biçimine yöneldikleri anda 'hatırlatmak ve ikaz etmek' amacıyla gelmiştir. Bu yaşama biçimlerini bugün 'popüler kültür' adı verilen yaşama biçimlerine benzetmenin pek yanlış ve abartılı olmayacağını düşünüyorum. Popüler kültürel durum aslında yeni bir durum değildir. Onun kadîm varoluş biçimi ve bu biçime karşı ilâhî mesajlar, bu mesajların resuller tarafından iletilmesi, aslında ait olduğu zamanın yozlaşmasına karşı bir direniş anlamına gelmektedir. Resuller her dönemin popüler, yozlaşmış ve aldatıcı kültürü karşısında her zaman 'hatırlatıcı' ve 'ikaz edici' olmuşlardır.
Yazının devamı için: http://yenisafak.com.tr/yazarlar/YalcinCetinKayaPazar/yozlasma-ve-populer-kulture-yozlasmamis-d%C3%AEn%C3%AE-m%C3%BBsik%C3%AE-/42795
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.