İlk defa ülkemizin parçalanma tehlikesini iliklerime kadar hissettim -tıpkı tam bir asır önceki Osmanlı’da olduğu gibi.
OSMANLI’NIN NASIL ÇÖKTÜĞÜNÜ ANLAYAMAZSAK…
Osmanlı çökerken de çok sorumsuzca hareket etmişti Osmanlı entelijansiyası: Avrupa devletlerine, istihbarat şebekelerine çalışan, gazete ve dergi üzerinden Osmanlı’nın yıkılması için kullanılan tonla Osmanlı
entelijansı
vardı!
Onlar
hürriyet, meşrûtiyet ve müsâvât diyerek Osmanlı’nın altını oydular.
Benzer bir hikâyeyi şimdi de yaşıyoruz…
Şimdikiler de özgürlük, demokrasi, özerklik vesaire diyerek
hem Batılı emperyalist ülkelerin doğrudan güdümüne girmek sûretiyle hem de ekonomik olarak Batı’dan beslenen fondaş entel-dantellerimiz, gazetecilerimiz marifetiyle ülkenin altını oyuyorlar!
Nasıl da benziyor bu iki dönem birbirine!
Osmanlı, Tanzimat’la birlikte bizim elimizden gitti: İngilizler, Âlî Paşa, Fuat Paşa ve Reşit Paşa’yı satın aldılar, devletin içine sızarak devleti içeriden ele geçirdiler. Hürriyet, meşrûtiyet ve müsâvât sloganları attırdılar bir asra yakın.
Sonrası malum…
Meşrûtiyet
ilan ediliyor ama
hürriyet
filan gelmiyor; aksine
hercümerç
geliyor: Osmanlı ülkesi, İngilizler, Fransızlar, Almanlar ve Ruslar tarafından kullanılan
komitacıların iktidar savaşları arenasına dönüşüyor
. Devlet buna çeyrek asır dayanabiliyor ancak.
Sultan Abdülhamid
’in tahttan indirilmesiyle “
istibdad
”ın sona ereceği, memlekete “
hürriyet
” geleceği hayaliyle
ayartılan Osmanlı münevverânı ülkenin hızla parçalanmanın eşiğine sürüklendiğini görünce büyük bir hayal kırıklığı yaşıyor, kafasını duvardan duvara vuruyor ama nâfile!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.