Öğretmenlik bir ruh ve akıl mimarisidir. Öğretmen adeta bir faal akıldır. Öğrencinin istidatlarında bi'l-kuvve saklı olanları bi'l-fiil hale getirmesiyle öğretmen faal bir mimari aklın temsilcisidir. Öğretmen olmanın dış kaideleri yanında bir de dâhili şartları olduğu da şüphesizdir. Lakin meselenin ağırlığı, önemi ve tenkitler çapında öğretmenlere dair iç dünyalarından gelen sesle onlara bakmak, onların bu dünyayı seslendirmeleriyle gelecek nesillere misaller bırakması ve müspet modeller oluşturması noktasında bir geleneğimiz var mı ve bu meyanda sabiteler ve kültüre sahip miyiz? İşte tam burada vüsatı latif ve manası derin bir öğretmen sesini bize ulaştıran Benim Küçük Dostlarım kitabı, eğitim meselesi olan herkese bir şeyler söyler, lakin en önce öğretmen namzetlerine çok değerli bir ufukçizer merhume Halide Nusret Zorlutuna. Öğretmen meselesini çözemeyen bir eğitim sistemi öğrenci, eğitim ve öğretim davasında manalı bir yol alamaz. Zorlutuna bu eserinde öğrencileri üzerinden öğretmenliğin altın kurallarını aksettirir. Cumhuriyetin bidayetinde o savaş, yokluk ve sıkıntıları içinden yeniden ayağa kalkma, çağdaşlaşma gayretlerine omuz veren fedakâr ve feragat ehli o nesil içinde öğretmenler şüphesiz çok önemsenir ve çok öndedirler; Halide Nusret Hanım da bu kuşağın bir mensubu olarak aktardıklarıyla bugünün maaş hesabı yapan takımına tatlı bir ikazda bulunurken müstakbel öğretmenlere de samimi ve coşkulu bir ilham bırakır.
Çocukları pek severim… Yalnız sevimli, terbiyeli, zeki ve çalışkan olanları değil, -Böylesini herkes sever!- ben sevimsiz, somurtkan, haylaz, hatta aptal çocukları da severim. Bana “Öğretmenin!” diyen ses, beni “Annem!” diye çağıran ses kadar sevgili ve kıymetlidir., sözleriyle aklınıza kadifeden bir dokunuşla ayar vererek başlar Halide Nusret Hanım. Eğitimciliği anaokulundan doktora dersine kadar yürüten herkes kendine bu sevgi sorusunu sormalı ve Öğretmenim diyen sesin kendisine ne çağrıştırdığını düşünmelidir. Bu bakımdan vatan evladını sevip, emanet görmeyen bir eğitimcilik anlayışı öğretmenim! sesine de kıymetince mukabele edemeyecektir. Bu bakımdan pedagojik formasyon işlerinin o ağdalı dünyası içinde bu sade ama derin sevgiyle istikametine bağlanmış gerçek insanların öğretmen olması geleceğimiz için hayatidir. Bu minvalde çalışan tüm eğitimcilere minnet dolu saygılar!
Peki, Öğretmen bu mimari manasındaki işinde sevgi mefhumu yanında başka ne yapmalıdır? Potansiyelleri fiiliyata çıkarmak için bakış açısı ne olmalıdır? Bakınız Halide Nusret Hanım nasıl cevaplıyor bu soruyu: Bir yaşından, yirmi yaşına kadar her çocuk, bence zevkle okunmaya değer meraklı bir kitap; karşısında uzun uzun, hayran hayran düşünülecek bir bilinmeyenler âlemidir. Ana babasının avutamadığını biz avutuyoruz işte! diyerek emanet çocukları öteleyip okuyarak, düşünerek bir kitap gibi bakan yaklaşımdan uzak zihniyetimizle değil Finlandiya!? Sistemi Mars'tan sistem getirsek manasız kalacaktır. Bilinmeyen âlemler olan “çocuklarının” kabiliyetlerinin toprağını sürüp, ona tohum atan ve geleceğe değer yetiştiren tüm eğitimcilerimize sonsuz hörmetler!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.