Tarih ve tarihi mevzular dünyaya nazaran daha fazla merak uyandırır Türkiye’de. Halk için tarih bir moral, motivasyon ve tecrübe kaynağıdır. ‘Şanlı tarihimiz’ tabiri boşa kullanılmıyor. Her ne kadar olumlu ve övünülecek bir tarihimiz olsa da bu konularla ilgili sorunlarımız yok değil. Belki Tanzimat'la birlikte Fransız etkisinde kalmamız şovenist bir tarih anlatısı oluşturmamıza bir sebeptir. Şovenizm isminin Napolyon’un askerlerinden Nicolas Chauvin’den gelmesi ve İttihat ve Terakki’den itibaren devlet yönetimindeki askeri diktanın da şanlı tarihimizi yalnızca savaşlara indirgemesi birbirine bir hayli uyumludur.
Bir yandan da doğru diye bildiğimiz pek çok şey yanlış öğretildi. Tamam diye bildiğimiz pek çok şey eksik öğretildi. Tarih bizim için bir oldu-bitti şeklindeydi. Herkes tarihi bir olayı anlatabilirdi ama neden'ini ve nasıl'ını es geçerdi. Geçmiş zaman eki kullanmamın sebebi bu sorunları yavaş yavaş aşmaya başlamamızdır. Artık tarihi şahsiyetlerin duygularını, neler yaşadıklarını, nasıl yollar izlediklerini; olayların sebep ve sonuçlarını öğrenmeye ve anlamaya dair bir temayül var. Nacizane fikrim bu temayülde tarih ilminden daha çok edebiyatın tesirinin olduğudur. Yani tarih ve edebiyatın birleşimi tarih algımızın doğru yönlere çevrilmesinde etkili oldu. Bu da bir kısım tarihi roman yazarlarının emekleriyle gerçekleşti. Bu yazarlardan biri hiç şüphesiz Mehmed Niyazi Özdemir’dir.
Tiryaki Hasan Paşa’ya “Alaca Atlı” da denirmiş
Mehmed Niyazi son olarak karşımıza Kanije kitabı ile çıktı. Çanakkale Mahşeri ve Yemen Ah Yemen’i okurken gözyaşı döktüğümü hatırlıyorum. Bağışıklık kazanmış olmalıyım ki bu defa temkinli bir şekilde, bir oturuşta bitirdim kitabı. Her zamanki gibi duru, akıcı Türkçesi ile hemen hemen her seviyeden okuyucunun anlayabileceği bir dil ve üslup kullanıyor Mehmed Niyazi.
Kitap, isminden de anlaşılacağı üzere meşhur Kanije Müdafaası’nı ve Tiryaki Hasan Paşa’yı anlatıyor. Şovenizmden uzak, gerçekçi ve zaten gerçeklere dayanan, popülizm barındırmayan ve ufuk açıcı bir roman okuyoruz. Mehmed Niyazi, kendisinin de belirttiği üzere tarihi romanlarında tamamen belgelere dayanarak bir kurgu oluşturuyor. İsimler, olaylar, tarihler, hatta bazı detaylar tamamen tarihi vesikalarla sabit.
Roman Tiryaki Hasan Paşa’nın geçmişine dair ufak ipuçlarıyla başlıyor. Dünya tarihinde eşine az rastlanır bir dehaya sahip olan Tiryaki Hasan Paşa’ya “Alaca Atlı” da denildiğini öğreniyoruz. Hasan Paşa’ya tütün iptilasından ötürü tiryaki denildiğine dair yanlış ve tarih olarak tutarsız rivayetler Paşa’nın kahve tiryakisi olduğunu öğrenmemizle hükümsüz kalıyor. Hatta Tiryaki Hasan Paşa’nın mı yoksa Cafer Ayani’nin mi olduğu kesin olmayan bir beyitin o zamanlarda dilden dile dolaştığını yazıyor romanında Mehmed Niyazi: “Sen sen ol ehl i keyif olan yerde / Eksik etme kahveyi bir ferde”
Devamı için: http://www.dunyabizim.com/?aType=haber&ArticleID=19660
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.