Lügatteki anlamlarına bakarsanız sanki çok masum bir şeyden bahsettiğini düşünebilirsiniz. Örnekleri çoktur. Derin bir anlamı olanından başlayalım. Bizi en çok yaralayanından.
Savaş: Birbiriyle anlaşmayı sağlayamamış iki devletin belki ırkın, aralarında diplomatik ilişkiyi kesmesi ve silahlı mücadeleye girişmesiyle meydana gelir. Fazla masumca. Cümleler arasında geçen silahlı mücadele sözü olmasa iyi bir şeyden dahi bahsettiğini düşünebilirsiniz. Ve size kötü bir imayla anlaşamazsanız savaşmalısınız, der. Daha da beteriyle kendi çıkarlarınca savaşı başlatan taraf ile savaşa ve savaşmaya maruz kalan tarafı da bu ‘savaş’ kelimesi ile tanımlarlar. Savaşa maruz kalan ve savaşmak zorunda kalan tarafın başka bir kelime ile anlatılması taraftarıyım. Hayatımız bu şekilde bizi tanımlayamayacak yahut yanlış tanımlayacak kelimelerle doludur. Bu yüzden kelimeler arasında sıkışıp kalıyoruz. Bu yüzdendir ki bu kelimelerin hastalığına yakalanıyoruz. Çünkü hiçbiri içimizdeki anlamı karşılamıyor. Eğer tam manasıyla bu kelimeleri bilseydik ne kadar derin bir yaraya sebep olduğumuzu da bilirdik. Kelime anlamının bu kadar masumca olmasına karşılık savaşın sosyolojik psikolojik tahribatından hiç bahsetmeyeceğim. Çünkü biliyorum ve biliyorsunuz ki savaşa tanık olmamış, savaşan kendi devleti olmasa da komşu ülkelerinin savaşını görmemiş hiçbir millet ve hiçbir kuşak kalmamıştır. Dünyanın da bundan daha büyük bir ayıba ihtiyacı yoktur. Koşullar ne olursa olsun ne söylerseniz söyleyin ve dahi ne kadar çözüm üretirseniz üretin bu ayıbı örtmeye kimsenin gücü yetmeyecektir. Bu ayıp ile yaşamak yahut bu ayıbı örtmeye çalışmaktansa, vicdanımızın bir ritüeli olarak ağlamaktansa gelin kendi içimizde bir savaş başlatalım. Neden mi?
Sonsuz arzular: Daha, daha, daha…
Devamı için: http://kulturgundemi.com/gundem/icinde-bir-savas-baslat-ki-dunya-kurtulsun-haber-13605
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.