Zaman zaman her düzeyde vurgu yapılmadan edilemiyor: “Kültür-sanat meselesi önemli bir mesele.” Kolay bir yargı, çünkü neredeyse mahalle muhtarı da yeri geldiğinde bir ezber gibi yinelemeye hazır bu cümleyi. Kolay olmakla birlikte yersiz değil bu cümle.
Ama, “Nerede birisi kültürden bahsetse elim gayr-i ihtiyari tabancama gidiyor” diyen adamlar da var.
Bu meselenin bilindiği üzere turizmle lehimlenmiş bakanlığı bile mevcut, demek ki mühim mevzû. Kültürlü toplum bir özlem, sanatla uğraşan bireylerin inkişafı ve evrensel zincire eklemlenmesi bir ideal. Ama her nasıl oluyorsa çekmediği kalmayan da edebiyatla, düşünceyle, sanatla uğraşan insanlar. Ya eve götürecek ekmekle boğuşur, ya birilerinin hışmına uğrar, ya anlaşılmaz, ya resim yapacak malzemeyi alacak para bulamaz, ilah…
Ama işte sanatın hemen bütün şubeleri, bu şubelerin disiplini içinde yürüyen sanatçılar bu hayatı biraz daha dayanılır kılmak için uğraşır durur.
“Şiir neye yarar? Çiçekler neye yararsa ona.”
Bazan dilinizden bir şarkı yükselir, siz de şaşırırsınız. Bazan bir dizeyi mırıldanırken bulursunuz kendinizi. Neden acaba?
Hasan Aycın! Ne diyor yıllardır o bitimsiz siyah beyaz dünyasının içinden, merak ettin mi? Onun albümlerine bakarken bile yakalanacağın baş dönmesi için hazırlıklı mısın?
Sezai Karakoç! Sürekli İslam dünyası için düşünce üretmiş, çok boyutlu analizler yapmış, alabildiğine geniş perspektifli okuma, algılama, yorumlama seviyesiyle birkaç nesle mektep olmuş büyük şairimizin yalnızca şiirleri bile bu ülkeyi onurlandırmaya yeter. Ama bil bakalım ne oluyor?
Hüseyin Hatemi! Bir hukuk dehası. Hukukun birkaç ana bilim dalında üstdüzey birikim sahibi. Ayrıca biraderi Hüsrev Hatemi gibi şair. Ama sorun bakalım, akademik hayatında nelerle uğraşmak zorunda kalmış, nelere maruz bırakılmış.
Devamı: http://www.karar.com/yazarlar/mevlana-idris/biraz-mehter-versene-8922
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.