Asya’nın muhtelif bölgelerinden Turan’dan, Turfan’dan, Altaylardan, Tibet Yaylası’ndan, Sibirya’dan, Tanrı Dağları’ndan, bozkırlardan, su boylarından kopup gelen muhtelif Türki akraba toplulukların geniş bir coğrafyaya aktığı, Hindistan’dan Çin'e, Mezopotamya’dan Afrika’ya, Kafkaslara, İran’a, Anadolu’ya, Avrupa’ya kadar uzanan geniş bir coğrafyaya yayıldıkları bilinmektedir.
Buralara giden Türki topluluklarının bir seyahate çıkmadığını, gittikleri yerlerde siyasi varlık gösterdiklerini, o toprakların tarihi akışında önemli roller oynadıklarını anlatan birçok Batılı tarihçi vardır.
Tarihsel bir olgu olarak millet
Bu coğrafyalar içinde Horasan’dan Anadolu’ya akışın, Selçuklu ve Osmanlı İmparatorluklarının ayrı bir yeri ve önemi bulunmaktadır. Çünkü biz Türklerin milletleşme süreci bütünüyle bu siyasal mirasiçerisinde gerçekleşmiştir. Bu siyasal yapı içinde yer alan Türki kavimler, nihai olarak imparatorluk yapısı içinde “ümmet içinde millet olmuşlardır”. Burada ileri sürülen önermeye dikkat edilirse şu fikirlere dayanmaktadır: Bir, bu coğrafyalarda bir araya gelen Türki topluluklar, akraba halklar, çeşitli kabilelerden, aşiretlerden, boylardan ve kavimlerden gelmişlerdir, aralarındaki ilişkiler çoğu kere akrabalık veya farzedilmiş akrabalık bağlarına dayanmaktadır. İki, bu halklar Müslüman olmakla birlikte sadece bir dini inanca katılmakla kalmayıp, hukuktan-siyasete, musikiden edebiyata, mimariden ekonomiye kadar uzanan Müslümanlıkla ilgili çeşitli kurumların içselleştirildiği ve bir sentez içerisinde yeniden ürettikleri bir dönem yaşamışlardır. Üç, Osmanlı yönetim tarzı, önce Türk devlet geleneğini bir dünya imparatorluğunun siyasi kültürü ve yönetim hukukuna dönüştürüp içinde zamanla “Erol Güngör Hocamızın Ümmet İçinde millet diye nitelendirdiği milli kimliğin inşasına, milletin oluşumuna dönüşmüştür.”
Devamı için: http://www.aksam.com.tr/yazarlar/vedat-bilgin/mankurtlar-ve-milliyetciler/haber-394503
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.