Vehbi Başer: Entelijansiyanın Sefâleti vs. Üstâd Peynir Sefînelerinin Sintine Parodileri (*)

Dersine her cenâhtan az çalışan Türk entelijansiyası, üzerinden neredeyse yüz yıl geçmiş “hakikatler”in izleyicisi olmayı mârifet bilip “bilime inanmak - inanmamak” olarak açılmış büyük cephedeki mevzilerinden birbiriyle savaşa dursun, usta Marx’ın bütün toplumları “ekonomik esasta sınıflaşmış” ilan eden eurocentric “eşitsizlik teorisi”, mesela Kemal Tahir’in yaşadığı ve yazdığı yıllara gelmeden, Sombart, Weber, Veblen gibi adamların büyük tartışmaları aracılığıyla “hakikat”lik statüsü ilga edilerek Sosyal Teori’nin müzesine kaldırılmıştı. Sınıf’ın bir gerçekliği vardı ama o, kapitalizme özgü bir fenomendi. Onu, kapitalizm öncesi çağlara teşmil ederek mesela Ortaçağ’ın sınıf esaslı teorizasyonu, komikti. Oysa bizim entelijansiyamız bakımdan komik olan, sınıf esasına uymamakta direnen kendi toplumlarımızdı. Zamanla ATÜT matüt gündeme geldiyse de, bu aydınlar, sınıf esaslı ezberlerini bir türlü atamadılar. Mesela bunlar, Marx’tan biraz daha yaşlı Hegelci düşünürler olarak ne W.H.Riehl’in tabakalaşma analizinden haberdardılar ne de Proletarya üzerine 1840’da doktora tezi yazan  L.v.Stein’ın kapitalist toplumun sürükleneceği Proletar Devrimi analizinden.

Devamı: http://www.fikircografyasi.com/makale/entelijansiyanin-sefaleti-vs-ustad-peynir-sefinelerinin-sintine-parodileri