Yani?
Yüz sene sonra, bıraktığımız yerden tarihî yolculuğumuza devam edeceğiz, anlamı çıkar mı buradan?
Evet.
Evet; ama öyle olmadı, ne yazık ki!
Aksine, Lozan’ın, en önemli kilometre taşlarından biri olduğu Türkiye’nin laikleşme süreci, bizim ruh köklerimizi kurutmakla, devletinİslâm’la ilişkilerini neredeyse sıfırlamanın eşiğine getirmekle sonuçlandı!
O hâlde çok bilinmeyenli bir denklem var karşımızda. Bu denklemi çözmek zorundayız...
LOZAN’LA BEDENİMİZİ KURTARDIK AMA RUHUMUZU YİTİRDİK!
Yakın tarihine dünya kadar uzak tek toplum bizim toplumumuz!
Tarih bilinci linç edilmiş bir toplum bu.
O yüzden başımıza ne geldiğini bilmiyoruz.
O yüzden emperyalistler tarafından fiilen işgal edil-e-meyen Türkiye’nin celladına / Batılılara âşık edilerek zihnen işgal edildiğini göremiyoruz bile!
Batılıların “uygarlık” naralarıyla bütün dünyayı sömürgeleştirdileri, bütün medeniyetlerin kökünü kazıdıkları bir zaman diliminde insanlığa farklı dinlerin, kültürlerin ve medeniyetlerin nasıl bir arada yaşayabileceğinin formülünü armağan eden Osmanlı’nın çocuklarının tarih bilincinin niçin linç edildiğini çok iyi anlamak gerekiyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.