Bu algıda geleneğin, kötünün, yokluğun, barbarlığın, gelişmemişliğin, eğitimsizliğin, cehaletin, tuhaflığın, ilkelliğin ve kabalığın merkezinde Afrika yer almaktadır. Afrika’yı dünyanın en yetersiz, en çirkin ve en kaba insanlarının yaşadığı kıta yapan da; insanlık serüveninde yaşanan başarısızlıkların kıtası yapan da bu sömürgeci dildir. Temel yanılgı Batının Afrika’daki sömürgeciliğini ekonomik saiklerle açıklamakta yatmaktadır. Yani Afrika’yı sadece ekonomik olarak sömürmüş bir Avrupa algısı yaratılmak istenmektedir. Ekonomik olarak gerçekleşen sömürme suçundan kurtulmak kolaydır. Nitekim Almanya 1908 yılında Namibya’da gerçekleştirdiği ve 70 bin kişinin ölümüyle sonuçlanan soykırım suçundan, Namibya’ya 30 yılda 1,1 milyar euro vererek kurtulacağını düşünebilmektedir. Böylece Afrika’nın içinde bulunduğu olumsuzluğun nedenini Afrika’nın kendisine bağlamamızı istemektedirler. Elbette bu da sömürgecilerin diliyle oluşan bir durumdur. Batının Afrika’daki sömürgeciliğinin kültürel bir soykırım olduğu ve bunu da eğitimle gerçekleştirdiği gecenin karanlığının bile saklayamayacağı bir gerçektir. Hiç kuşku yok ki Afrika gözyaşına doymuştur. İçinde bulunduğu yeni sömürgecilikten, neokolonyalizmden, emperyalist girişimlerden, modernizmin ayartıcılığından Afrika’yı kurtaracak yegâne reçete; sömürge dönemi tarihini unutmamak, sömürge öncesi tarihinden neşet eden kültürün dirilişini gerçekleştirmek, bu kültürü temel alan eğitimi kurmak, böylece Afrika’ya ait olan gerçek bir Afrikalıyı yani gerçek insanı yetiştirmektir. Unutulmamalıdır ki Afrika’da diriliş gerçekleştiğinde, insanlık da dirilecektir. Çünkü Afrika dünyaya değil, dünya Afrika’ya muhtaçtır.”
“Afrika, insanın hem ilk yeridir hem de insana dair olan her şeyin ilk yeridir. Bu nedenle Afrika insanın ve insanlığın özetidir. Afrika çalışmak, bir bakıma, hayatı çalışmak demektir. Çünkü hayat, Afrika’da, Afrika’nın her bir ülkesinde, her ülkenin her toprağında içkin haldedir. Bugün dünya ne sıkıntı yaşıyorsa, bunun nedeni, Afrika’nın yüzyıllardır döktüğü gözyaşı nedeniyledir. Aynı şekilde dünyanın mutluluk hissi duyan yerleri varsa, bu da, Afrika’nın her şeye rağmen mutlu olan çocukları nedeniyledir. Hayat ne demekse Afrika o demek; Afrika ne demekse hayat da o demektir.”
“Afrika’yı çalışırken iki duyguyu sürekli yaşıyorsunuz: Öfke ve acı. Öfkeyi, elbette, Afrika’yı asırlardan beri sömüren Batılılara; acıyı da sömürülen insana, insanlara yani Afrikalılara duyuyorsunuz. Afrika’ya dair okumalar, sizi, kimi zaman insanlığınızdan utandırıyor; kimi zaman da sizi insanlığa davete yol açıyor. Süslü sözlerin, güzel gülüşlerin, sözüm ona iyiliklerin, insanlığa davetlerin, güzel şartlar vadetmenin koca bir kıtayı sömürmek amacıyla yapıldığını; bu sömürünün de dayatılan bilgilerle ve uygulamalarla oluşturulan eğitim kurumları vasıtasıyla gerçekleştirildiğini görünce, elbette, insanlıktan utanıyorsunuz. Aynı zamanda bu durum, sizi, insan olmaya da davet ediyor.”
Devamı: https://www.maarifinsesi.com/afrikada-somurgecilik-ve-egitim-kitabi-uzerine/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.