Ahlâk Tesis Edilmeden Müslüman Şehri Kurulamaz

İlgili panelde Semih Akşeker’in konuşmasından 'Şehir-Kent Ayrımı ve Peygamber Efendimizin Şehircilik Uygulamaları' konulu bölümü alıntılıyoruz.

28 Nisan 2015 tarihinde düzenlenen Dünyabizim Buluşmaları etkinliğinin konusu “Yaşadığımız Şehirler" idi. Etkinlikte "insani açıdan nasıl bir şehirde yaşamalıyız", "kadim değerlerimiz çerçevesinde bizim şehirlerimiz nasıl olmalı" sorularına da cevap aranmıştı. Prof. Dr. İbrahim Baz'ın yönettiği söyleşide Celaleddin Akça, Mehmet Şimşek Deniz ve Semih Akşeker konuşmacı olarak yer almıştı.

İlgili panelde Semih Akşeker’in konuşmasından “Şehir-Kent Ayrımı ve Peygamber Efendimizin Şehircilik Uygulamaları” konulu bölümü alıntılıyoruz.

***

Şimdi konumuza dönelim. Az önceki konuşmalarda tekrar şahit olduğum üzere hepimizin yaptığı mühim bir yanlış var. Yaşadığımız yerlere bazen şehir bazen kent diyoruz. Oysa şehir ve kent arasında çok büyük bir fark var. Bu fark -Dücane Cündioğlu’nun tabiriyle söylersek- fark-ı azimdir yani büyük bir farktır.

Şehir ve kent ayrımını en başta Kur'an-ı Kerim yapıyor. Kur'an, insan yerleşimleri için üç farklı kelime kullanır: Karye, medine ve belde. Karye 56 defa, medine 13 defa ve belde toplam 14 defa geçiyor. Şimdi eğer Kur'an-ı Kerim bir yerleşim için 3 farklı kavram kullandıysa bizim bunu mutlaka dikkate almamız lazım. Niçin bir yerleşime karye denilmiş de diğerine medine denilmiş? Bu çok kritik ve hayati bir soru bence. Şehir ve kent ayrımı Müslüman düşünce pratiği açısından tıpkı medeniyet ve uygarlık ayrımı gibi varlık tasavvurumuzu yansıtan esaslı bir ayrımdır. Şehir ve kent ayrımı yapmaksızın bir medeniyet fikri geliştiremeyiz.

Devamı : https://www.dunyabizim.com/alinti/ahlk-tesis-edilmeden-musluman-sehri-kurulamaz-h26101.html