Hatırlarsanız yakın dönemde daha çok kayıkçı kavgasına benzeyen bir 'İslamcılık' tartışması yaşanmıştı. Bir yanda 'İslamcılık öldü' diyenlerle, diğer yanda ölmediğini savunanların bu kavgada birleştikleri bir husus vardı. Buna göre İslamcılar tüm iddialarından vazgeçerek ya da tüm beklentilerini AKP'ye yükleyerek iktidar olmuş ve söyleyecek sözleri kalmamıştı. İktidar onları tarihe gömmüştü. İslamcılığın ölmediğini iddia edenlerden önemli bir kısmı, bu tezi kabul etmekle birlikte varılan sonuca itiraz ediyordu. İslamcılığın AKP'de ete kemiğe büründüğü ama ölmediği...
Oysa tanımından tasavvuruna, tecrübesinden tarihine kadar hiçbir yönünü anlamaya girişmeden mahkum edilen bir kavram ve düşünce adına sürdürülen tartışmanın niteliği ve düzeyine bakılınca kavganın amacı bugünlerde daha iyi anlaşılıyor. Her tür ilkesizliğin mubah sayıldığı siyasal hesaplaşmada, Ak Parti'nin 'siyasal İslam'ı temsil ettiği, bundan dolayı ülkeye zarar verdiği, tüm 'felaketlerin' de bu yüzden başımıza geldiği yönünde bir kampanya yürütülüyor. Öyle ya, AKP'nin muarızları 'siyasal İslam'a baştan karşı oldukları için bu kavgayı mubah sayıyorlar.
Bugün yaşanılan kavga İslamcılık/siyasal İslam kavgası değil. Öyle olsaydı, kavganın tarafı olarak ortaya çıkan Cemaat, bunca yıl nasıl olup da baştan karşı olduğu bir siyasal proje ile ortaklık yapabilmişti?
Yazının devamı için: http://yenisafak.com.tr/yazarlar/AkifEmre/bir-algi-operasyonu-olarak-islamcilik-siyasal-islam/50643
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.