Türkçe'nin açık biçimde sekülerleştirilmesi, insanımızın zihin dünyasını, âlem tasavvurunun da seküler paradigmalarla yeniden inşa edilmesini amaçlayan proje, tefekkür dünyamızı da kısırlaştırmıştır. Dil bir toplum için varoluşsal bir meseledir. Heidegger'in daha veciz ifadesiyle "dil varlığın hanesidir." Bu kısırlaşma din dilini de doğrudan etkiledi. Artık, öz Türkçe adına uyduruk kelimelerin bin yıllık İslam halkasında edindiği anlam bütünlüğünden habersiz, mazisiz, derinliksiz ve şiirsellikten uzak kelimeler ne mesajı tam veriyor ne de ruhlarda karşılık buluyor.
Mehmet Akif'in okuma imkânı bulduğum meali, bana aslında neleri kaybetmiş olduğumuzu çarpıcı biçimde tekrar hatırlattı. Fazla uzatmadan Fatiha meali okunduğunda ne demek istediği daha iyi anlaşılır.
"Bismilllahirrahmanirrahim.
Hamd yalnız Allah'ın, o Rabbü'l-alemin, o hem Rahman hem Rahim, o kıyamet gününün sahibi Allah'ındır. İlahi! Kulluğu Sana ederiz, yardımı Senden isteriz. Bizleri doğru yolun, o nimetine kavuşanların tuttuğu yolun yolcusu et. Gazabına uğrayanların, yanlış gidenlerin saptığı yolun yolcusu etme. Amin."
Bir de Bakara suresinin girişindeki şu ifade ne kadar çarpıcı: .."Şu kitabı görüyor musun? İşte bir kere onun hak olduğunda şüphe yok.."
Bayramlarımızın böylesi şiirsel coşkuyla gerçek olması temennisiyle kutluyorum.
21.08.2012 Yeni Şafak
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.