Kriz ve eleştiriyi süzme yeteneksizliğinin had safhaya ulaştığı günlerden geçtiğimizi iddia etmek kanaatimce çok da cüretkâr bir tespit olmayacaktır. Aksine makul, mutedil ve asgari düzeyde nesnellik kaygısı ile bakıldığında dahi bu tespite giden yolun son derece kısa olduğu görülebilir.
Eskiden siyasi literatüre girmiş bir ifade vardı: “Sevr paranoyası”
“Sevr paranoyası” esasen içeride konuşmayı bir milli güvenlik sorunu olarak gören cari rejimin zinde güçlerinin ruh halini ve ülke siyasetini kıskaca alan pozisyonlarını betimlemek için kullanılırdı. Bir dünya savaşının acımasız sonuçları üzerinden bu ruh halinin ülkenin ve milletin 100 yılına ipotek koymasının tüm maliyetlerini ödemiş bir ülkenin yurttaşlarıyız. O kıskacın bir ülkeyi nasıl bir sıkışmışlık ile karşı karşıya bıraktığının tanıklarıyız. Yahut o tanıkların çocuklarıyız.
Bugün ulusal ve uluslararası sahada yeniden ivme kazanan güvenlikçi dil ve revaç bulan politikalar, yerelde farklı tehdit algılarına sahip olsalar da özetle ve özette aynı zihniyet kodları ile iş görüyorlar.
Devamı: https://www.fikircografyasi.com/makale/issiz-kalan-antikorlar-lanetli-pay-ve-siyaset
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.