Salgının hepimizin ağız tadını bir miktar bozduğu malum. Ağız tadını; yani yaşama sevincini. “Sık sık ölümü hatırlayın” derken son peygamber, ara ara, hayat fazla tatlı olduğunda aslolanı unutuverme ve bencilce ağız tadını ve yaşama sevincini amaç edinmeye varan sapkınlığımızı erkenden kontrol altına almamızı tembihlemişti büyük ihtimal. Zaman zaman kontrol güncellemesini.
Çünkü eşit ağız tadı, eşit yaşama sevincinden uzağız. Sevinçlerimiz, huzurlarımız eşit değil. Çoğu zaman olduğu gibi pek azımız daha iyi, daha güzel, daha konforlu, daha mutlu mesut yaşıyor, yaşamayı sevmelere, hazlara doymuyor, pek çoğumuz da ya onları izliyor, ya da ölüyordu. “Biri yer, biri bakar kıyamet bundan kopar.” ata sözü, içimizdeki billboardlarda hiç silinmese ne kıymeti var. Yaşanılan şey bu. Terazinin bir kefesi daima makarna, bulgur, patates.
Farklı bir kıyamet koptu. Koparıldı veya. Sebeplerinden birinin bu olmadığını kimse iddia edemez ya. Hatta koparılma sebeplerinden birinin “bakanlar ölsün, yiyenler kalsın” veya “nüfus dursun, nefesler, canlar azalsın, kaynaklar sınırlı” olduğu dahi iddialar arasında. Biz üretilen veya ithal, intihal, çalıntı komplo teorilerini “Yerli Kahinler ve Biz” adlı yazımızda ele almıştık.
Devamı: https://www.milatgazetesi.com/yazarlar/olumun-icinden-geciyoruz-5609/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.