Berkin bir çocuk...
Bizim çocuğumuz...
O bir can.
Ve şu anda toprak altında, üşüyor...
Burak Can o da bir genç...
Askerden yeni geldi.
O da bizim gencimiz.
Berkin cenazesinden sonra başlayan olaylar...
Ve o olaylara bakmak için arkadaşlarıyla cadde başına dikiliyor.
İzlemeye başlıyor.
Dan...
Bir kurşun...
Ve o da dün girdi toprak altına.
O da tıpkı Berkin gibi üşüyor. Çocuklar bizim çocuklarımız.
Canlar bizim canımız. İçimiz acıyor.
Ama en çok anne ve babaların canı yanıyor. İşte o baba...
Canı dağlanmış, alev alev...
İçi, yüreği, bedeni yanıyor.
Burak Can'ını tahta tabutta omzuna aldığı günSESLENİYOR.
Kalbinin en çok acıdığı gün KONUŞUYOR.
Canının en çok yandığı gün HAYKIRIYOR.
Yazının devamı için: http://www.takvim.com.tr/Yazarlar/bekirhazar/2014/03/15/bir-babanin-feryadi
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.