Herkesin 'görünmek' için çırpındığı zamanlarda, köşesine çekilmişti Alâeddin Özdenören. Belki de bu yüzden, görünür olmanın meziyet sayıldığı 'milenyum' yıllarına fazla dayanamadı ve 26 Haziran 2003'te aramızdan ayrıldı.
Cahit Zarifoğlu'nun o güzelim şiirindeki 'Yedi Güzel Adam'dan biriydi. Yakından tanıyanların ifadesiyle, bu dünyaya uygun olmayan bir 'kaçak' gibi yaşadı âdeta. İlk sayısından itibaren vefa bahsi üzerinde duran İtibar dergisi, temmuz sayısında şair ve yazar Alâeddin Özdenören'i yâd ediyor. Ağırlıklı olarak Özdenören şiirinin değerlendirildiği yazılarda, şairin düzyazı eserleri ve sanat anlayışı da ele alınıyor. Nisan sayısında Rasim Özdenören'e selam gönderen derginin Alâeddin Özdenören dosyası, Ali Görkem Userin'in kurgu röportajı ile açılıyor. Özdenören'in eserlerinden yararlanarak hazırlanan söyleşide şairin iyi şiir ile kötü şiir arasındaki farkı anlattığı bölüm dikkat çekici: "İyi şiir ile kötü şiir arasındaki fark, sırıtmakla gülmek arasındaki fark gibi. Gül kokusuyla parfüm kokusu arasındaki fark gibi." Said Yavuz'un hazırladığı 'Alâeddin Özdenören Sözlüğü'nde ise şairin Cahit Zarifoğlu ile dostluğunun keyfiyetinin anlatıldığı 'Cahitçik' adlı bölüm ayrı bir dikkati hak ediyor: "Cahit deyince aklıma sular yıldızlar / alınlarında şafak örülü / anneler babalar... / kalbe dökülen ırmaklar gelir."
İtibar'ın bu vefa dosyasında 'Alâeddin Özdenören'in Şiir Tüten Nesri'ni kardeşi Rasim Özdenören özetliyor. Kâmil Yeşil şairin sanat anlayışını, Arif Ay şiirlerinin kıyılarını, Kâmil Eşfak Berki, şiirlerindeki 'kalp gözü'nü, Cevdet Karal ise onun 'bu dünyaya uygun olamama' halini değerlendiriyor.
Haber: Mahir Demir, Zaman 10.07.2012
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.