Bir Öykü (Özet)
(Giovanni Boccaccio’nun Decameron Kitabından)
Dolandırıcılıkları ve kötü alışkanlıkları yüzünden memleketini (şehrini) terk etmek zorunda kalan biri, başka bir memlekete (şehre) göç eder, orada adını değiştirerek Fransisken tarikatına girer, papazlığa kadar yükselir.
Bir gün mağrur (kendini beğenmiş), budala ve tafracı bir kadınla tanışır. Ona, “Ha’mfendi bu ne güzellik böyle! İnanın güzelliğinize meleklerden Cebrâil (bile) vuruldu, geceleri sizi ziyaret etmek istiyor (Cebrâil kendisidir).” der. Güzelliğine düşkün mağrur kadın bu söze kanar/inanır ve kendini ona teslim ederek her gece beraber olurlar. (Dikkat edin bu cümlede, inanma ve teslim olma fiilini beraber kullandım.) Peder/papaz yaşananların kimseye anlatılmaması, özel kalması için kadını tembihler ama kadın, kadınlar arası bir sohbette, kendinin herkesten güzel olduğunu, güzelliğine Cebrâil’in bile vurulduğunu ve her gece Cebrâil’in kendisiyle beraber olduğunu anlatır. Kadınlar bu sözleri (!) merak ederler ve “ayrıntı” isterler, kadın iyice olup-biteni ortaya döker, haber tüm şehre yayılır. Kadının akrabaları bu Cebrâil’i merak ederler, papaza ulaşırlar ve eve baskın yaparlar. Peder/papaz pencereden çırılçıplak suya atlar, kurtulur ve bir eve sığınır, evin sahibi o saatte bu hâldeki birini alır, kabul eder… Akrabaları kadına, “Nereye gitti, kimdi o?” diye sorduklarında; kadın, hâlâ “O, bir melekti, uçtu-gitti ama kanatlarını (elbiselerini!) burada bıraktı.” diye cevap verir. Buhikâyeyi burada kesiyor, kıssadan hisseye geçiyorum.
Bazıları için can çıkmayınca huy çıkmaz; bu adam, din adamı (papaz, tarikat mensubu) bile olsa, dinde yanlış/günah olduğunu da bilse, yine de bile bile din dışı hareket edebilir, günah işleyebilir.
Güzellik budalalığı ve rekabeti, kişinin aklını başından alabilir; meleklerin (üstelik Cebrail’in) cinsellikle birilişkilerinin olmadığını bile düşündürtemez hâle getirir; “sırrı” da ifşâ/fâş ettirir.
Merak, çoğu zaman kıskançlıktan doğar; diğer kadınların merakı o kadını kıskanmalarındandı.
Cehalet her yerde cehalettir. Unvanlar (papa, hoca, mürid vb. olma) cehaleti gidermeyebilir.
Din de istismara açık bir alandır. (Belki de en çok istismara açık olan, dindir.) Dinî kavramlar ve din, kişilere cazip gelir; içi doldurulmazsa (sözgelimi Meleklerin/Cebrâil’in) özellikleri bilinmezse kişi dinle/dinî sözlerle/kavramlarla çok çabuk kanar/kandırılır.
Devamı: https://www.insaniyet.net/bir-kitap-neden-yazilir-ve-okunur/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.