Elbette siyasetin "biz ve ötekiler" ayrımı üzerinden yürümesi kaçınılmaz bir kutuplaşma getiriyor.
Ancak cumhurbaşkanlığı sisteminin getirdiği ittifak realitesi ve Millet İttifakı'nın yirmi yıldır iktidarda olan Cumhurbaşkanı Erdoğan karşıtlığında birleşmesi sebebiyle mevcut kutuplaşma daha yoğun ve kapsayıcı bir hal alıyor. Kılıçdaroğlu ve Akşener, iktidarı neredeyse "mutlak kötülük" olarak görme noktasındalar.
Malum Kılıçdaroğlu, iktidarı bütün felaketlerin sebebi olarak suçlamada kendi rekorunu dahi aştı. Akşener de aynı yolu takip ile Şanlıurfa'daki sel felaketi hakkında değerlendirme yaparken "artık bu kötülüğün sonuna geliyoruz" deyiverdi.
"Tarih yazma" söylemi anlaşılabilirse de bu radikal "kötülük" kavramlaştırması muhalefetin hissiyatının ve siyasi dilinin ne kadar marjinalleştiğini göstermekte. Yine, Davutoğlu, "Cumhur İttifakı seçimi kazanırsa Türkiye, Kuzey Kore olur" iddiası ile CHP'nin oluşturduğu "tek adam" suçlamasını en aşırı seviyeye taşımada öne çıktı.
***
Bu sert siyasi söylemlerin ağır psikolojik havasıyla önümüzdeki seçimlerde Erdoğan'ın kaybetmesi için uzun süredir her türlü imkânı seferber eden muhalif akademisyenler ve gazeteciler son bir gayretle argümanlarını daha keskinleştiriyorlar.
Siyaset bilimi literatürünün "popülizm ve otoriterlik" bahislerinden ülkemize uyarlamadıkları teori veya kavram kalmadı. AK Parti iktidarını Tek Parti dönemine kıyasla daha kötü bulanı mı sorarsınız.
Devamı: https://www.sabah.com.tr/yazarlar/duran/2023/03/18/muhalif-ideolojik-seferberlik
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.