İnsanın dünyaya gelişinin ilk durağı anne rahmidir. Varoluş aşamalarından bu ilk basamak, bizi dünyaya getirecek olan kadının canından bir köşedir. Burada yaşamın temel ögeleriyle karşılaşırız yani anne aslında biz çocukların yaşadığı ilk dünyadır. Anne için de bu oluşum bir yeniden doğuş ve hayatın yeniden biçimlendirilmesidir. Artık bir birey olmaktan çıkıp bir evren halini almış ve bir o kadar da sorumluluğu yüklenmiştir.
Hayatın bu mucizevi ilişkisi, anne- çocuk ilişkisi, edebiyatımızda da bütün ilham verici yönleriyle çeşitli türlerde işlenmiş ve hatta eserlerin hayat damarı olarak anne üzerinden yeni ve birçok itibarî âlem inşa edilmiştir. Bu çalışmada da gerek yazın dünyasında gerek okur camialarında gözden kaçmış olduğunu düşündüğüm, Cahit Zarifoğlu’nun ‘Anne’ adlı tamamlanmamış ama ‘Romanlar’ adlı kitapta ‘Savaş Ritimleri’ adlı romanla birlikte yayımlanmış romanını ele almak istiyorum.
Türk edebiyatının şüphesiz en sağlam ve güçlü isimlerinden biri olan C. Zarifoğlu her ne kadar şiirleri ile akıllara kazınmış olsa da eşsiz ve özgün nesirleriyle de Türk edebiyatına farklı soluklar getirmiştir. Gerek İslamcı görüşü gerek kendine has bakış açısı ve insanlar üzerindeki gözlem gücü kendisine yepyeni ve özgün bir nesir dili oluşturabilme şansını vermiştir. Nesirlerinde, hayattan güçlü izler taşıyan kişiler, olaylar, mekânlar, ilişkiler içerisinde filizlenmiş, okura farklı iklimler yaşatabilen kurmaca gerçeklikler inşa edilmiştir. Derin kurgu, sürükleyici ve çarpıcı olay örgüsü, alışılmamış bağdaştırmalarıyla şairane denebilecek bir perdeden Zarifoğlu anlatısı bütün kıvrımlarıyla şekillenmiştir.
Devamı: https://www.izdiham.com/busra-gundogdu-varolusun-ilk-duragi-anne-ve-cahit-zarifoglunun-anne-romani/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.