Bütçe görüşmeleri nedeniyle TBMM’de hareketli günler yaşanıyor. Sanki siyasetin üzerinde örtülü duran bir şal kalktı ve Ankara’da Meclis diye bir yer olduğu ve o Meclis’te milletvekillerinin birbirini yediği bir kez daha hatırlandı. Ne yazık ki Sayıştay Kanunu gibi hayati konular yerine milletvekillerinin birbirleri hakkındaki ağza alınmayacak küfürlerini konuşuyoruz. Konuşuyoruz da ne oluyor? Hiç. and
Zira Meclis dediğimiz yer sonuçta bu milleti temsil ediyor. Yani trafikte kırmızı ışık yığında sadece bir saniye geciktiğiniz için arkanızdaki aracın şoförü nasıl ananıza avradınıza saydırmakta tereddüt etmiyorsa milletvekilleri de sakınmıyorlar. Kusura bakmayın ama bu küfürleri duyunca hepimizin ellerimizi ağzımıza götürüp sanki hayatımızda ilk kez duyuyormuş gibi şaşkınlık ifadesi takınması bana biraz ‘bizim büyük ikiyüzlülüğümüz’ gibi geliyor...
İster eğitim seviyesi deyin, ister yıllarca bu ülkenin kanına girmiş olan terörün bir yan etkisi olduğunu söyleyin, isterse ‘yahu bunlar bizim atasözlerimizde bile var’ pişkinliğine vurun fark etmez. Sokakta ne varsa TBMM çatısı altında da onu görüyoruz. Ne bir eksik ne bir fazla... Kürsüden liderler fütursuzca birbirlerine saydırıp en ağır küfürlerle hakaret ettiklerinde hiçbirimizin kızmaya hakkı yok.
Zaten bu küfürlere bakıp hiç kimse ‘Batsın bu siyaset’ demiyor!
Yazının devamı için: http://www.radikal.com.tr/yazarlar/cuneyt_ozdemir/evlat_acisinin_keyfini_surmek_ha-1165966
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.