Doğum da ölüm de hayattan ayrılış ve kopuştur; doğum, “ilk” yurttan, “ilk” hayattan; ölüm, “ikinci” yurttan, “ikinci” hayattan ayrılış ve kopuştur. İlk kopuşta = ilk hayatı terk edişte eminim herkes üzüldü, çünkü cennetten düştü; ikinci kopuşta üzülenler yanında sevinenler de olacak.
Kim üzülecek, kim sevinecek?
Tüm ‘sermayesini’ ikinci yurda (dünyaya, bu hayata) yatıranlar üzülecek; ilk yurdun/hayatın özlemini unutmayıp, o yurt için çalışanlar da sevinecek. Sadece bu dünyaya yatırım yapanlar, yatırımlarını öteye götüremedikleri için üzülecek, çünkü onların elleri ötede bomboş kalacak. Zorunlu ihtiyaçları için burayı, yatırım için öteyi düşünenlerse sevinecek, onların elleri dolacak; üstelik Rableri onlara daha fazlasını da verecek. İşte bu yüzden ilk gruba ölüm ağır ve acı gelecek; ikinci grubuysa ölüm sevindirecek.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.