Eda Çoban, Aynaya Akseden Bir Mağara

İlk önce okuruna teşekkürü borç bilen, ilk göz ağrısıyla bizlerle buluşan, muhabbetine bizi de dahil eden yazara çok çok(binlerce) teşekkür eder okurken, biz de uyandırdıklarını kaleme almayı borç biliriz. Emeğine, kalemine ve yüreğine sağlık

Yazar, kendinden yola çıkmış, bizi bulmuş ve yoluna devam etmiş gibi

Önce halini, durumunu, halleti ruhiyesini anlatmış bir güzel, sonra nasıl kaleme gelmiş hikaye bir görün, okuyun, fark edin, kendinize bir not çıkarmayı da ihmal etmeyin diye akıp gitmiş

Bize bir mağara çizerek, hadi sıra sen de diyerek çaktırmadan göz kırpıyor.

Bunları da duyduk satır aralarında; Kendinle konuş, hem de en çok kendinle. Kendinle tanış, yine yine yeniden hem de.Toplumu, insanı es geçme, aklını, muhakeme gücünü artır, ilimle doldur kendini, kitaplardan ayrılma, rüyalara da sığın, kendi yolunu çözümünü bulacaksın hayatta karşı, sana anlatılmak istenileni gör, farket, yaşa, yaşamak için yaşadım demek için hareket şart duran bir insan olma

Elimizde duran, zihnimize yerleşen onun mağarası (belki de hepimizin) yaşamından süzülenler, yer edenler, iz bırakanlar, seneler, günün her hangi bir anında, saatinde de olsa kalemine dökülenler, kendi yolunu bulmuş, arayan, hepimize bir nebze olsa da bir ışık

Kitabın bölümlerine gelecek olursak bizde uyandırdığı his ve notlarımız şu şekilde

Ev Ödevi; Ses yükseltme, kelime yükseltme, korkular, kaygılar…

Devamı: https://www.izdiham.com/eda-coban-aynaya-akseden-bir-magara/