Hem sesli hem de görsel ifade nasılsa onu takip eden algı da ona göre biçimleniyor. Etki-tepki denkleminin merkezinde ifade var.
Geçtiğimiz yüzyılın başlarına dek, evrensel manada ve incelikli bir biçimde üzerinde durulmayan beden dilinin, aslında bir şifreleme metodu olarak işlev gördüğü bilgisiyle, iletişim zenginliği sayesinde toplum olarak neredeyse yeni tanışmış sayılırız.
Tavırlarımızın, ses tonumuzun, seçtiğimiz kelimelerin başkaları üzerinde bıraktığı etki artık öylesine önemli ki başlı başına bir eğitim alanı ve psikolojinin de başat konularından biri. Gayri ihtiyari ve kontrolsüz bir davranışın topluluk önündeki icrasının bedeli kişinin hem kendi hem de temsil ettikleri adına çok ağır olabiliyor.
Beden dilinden göze ve zihinlere ulaşan ifade, elbette yalnızca durumu anlamak, kişinin zihninden “asıl” geçenleri okumakla sınırlı değil. İstenirse bu ifadeye bir mesaj giydirilebiliyor ve kitlelere saniyeler içinde -fark edemeyecekleri biçimde- dayatılması (bilinçaltına nüfuz edilmesi) sağlanabiliyor. Bu sık sık dehşet ve hayrete sebep olan komplo teorisyenlerinin de konusu. Dijital dünyada bu tür mesajlar büyük risk faktörü olarak görülüyor ve bu içeriğe sahip görsellerden uzak durulması öneriliyor.
Mesela çocuklar için zararlı olduğu işaret edilen içeriklerde şekli ve sesi ne kadar sevimli olursa olsun şiddete ve kötü alışkanlıklara yöneltici telkinler konusunda uyarılar yaygınlaşıyor. Ses ve görüntü alışverişi çılgınlığında seçip kendinizden uzak tutma titizliğinize rağmen “maruz” kalma meselesi çağın en büyük açmazlarından biri. Belli bir yaşın altındaki bireyler için sakıncalı olduğu bilinen görseller şehir panolarını ve ekranlarını dolduruyorken görsel ve işitsel her türlü zehrin ne kadar önüne geçebileceğinizi sorguluyorsunuz.
İslam bilginleri ifade ve beden dili meselesi üzerinde asırlar önce çalışmalarda bulunmuş, incelemeler yapmış ve bunları kayda geçerek kendinden sonraki nesillere ulaştırmış. “Hâl ilmi” denilen kişinin zihnî ve kalbî durumunun yansımasının gözlemlenmesi, tasavvufun önemli bir konusu. Zira İlm-i sima, ilm-i kıyafet, ilm-i feraset gibi terimlerin de kaynağı tasavvuf uzantılı ve bunları ilk kaleme alan âlimler mutasavvıf yönü ağır basanlar. Zira tasavvufta suret ile siretin uyumu büyük önem taşıyor.
Devamı: https://www.yenisoz.com.tr/yazarlar/ifade-2-suretle-siret-uyumu-6895/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.