Bu, elbette kolay değil, bunu başaramadığımız için bugün dünya İslam’ı tam da zıttıyla tanıyor. Dahası Müslüman dünya kendi değerleri ve kimliği üzerine kendisini var edemediğinden, zenginliklerini, imkânlarını bir dünya görüşü dolayımında sunamadığından Batılı güçlerce kaale alınmıyor. Ne çare ki mesele böyle anlaşılamadığından bugünkü manzara ile karşılaşılmıştır. Elbette soyutu, ezeli ve ebediyi madde üstü bir değer olarak kavrama, meseleyi bir dünya görüşü, yani medeniyet meselesi olarak takdim etme hem bir uyanış şuurunu hem de entelektüel bir gücü gerektirir. Çöküş devri uleması daha sonraki dönemlerin Batılı, laik, modernist düşünürü, aydını da böyle bir yeterlilikte değildir. Bu yüzden çöküşe gidiş te, çağımızdaki İslami uyanış da gereği gibi aydınımız tarafından anlaşılmış değildir. Güngör, önce İslami uyanışı elle tutulur hale getirir. Meselenin bir şuur meselesi olduğunu vurgular. Bu konudaki hükmü şu: “Artık Müslümanlar kendi medeniyetlerinin temelleri üzerine kaderlerini tayin etme şuur ve kararlılığına ermeliler” (Güngör, 2011, s. 17-18).
Güngör, böyle bir şuurun dünya çapında neticeler doğuracak güçte olduğuna inanır. Önce ama kısaca İslami uyanışın sebeplerine değinir.
İslami Uyanışın Sebepleri
Hareket, eylem, inşa bir şuurun neticesidir. Tasavvuru, tefekkürü yapılmayan, şuur seviyesine çıkmayan herhangi bir hareket aksiyona intikal edemez. Haliyle varlık kazanamaz.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.