Ethem Erdoğan:Şairler Geçidi: Mehmet Okumuş ile Konuştuk

Kendinizi nasıl tanımlarsınız?

Bir insanın cevaplayabileceği en zor sorulardan biri… Thomas Stearns Eliot'ın dediği gibi 'başkalarının bizi nasıl gördüğünden ziya kendimizi nasıl gördüğümüz' önemli. Kendini tanımlamak iki ucu keskin bıçak. Bir yandan kibir olarak görülebilir. Bir yandan da kendini bilmenin bir biçimi. Tanımların bir inisiyasyon olduğunu da hesaba katmak gerek tabi. İnsanı köşeye sıkıştırdığını düşündüğüm bu etkenleri de hesaba katarak kendimi tanımlama yerine birkaç kelimeyle anlatayım. Mutsuzluğun bir günah olduğunu öğrenmiştim bir filozoftan. Ve ben o günden sonra bu günahı daha çok işliyorum. Biraz saklı-gizli-sarih bir tanı/m oldu.

Şiir yazma biçiminizi anlatır mısınız? Şiirin mutfağı sizde nasıldır?

Şiirin bir mutfağı var mıdır? Bence mutfak yakıştırması hazırlık ve hazırlığa dair eşyayı içerdiği için hüsnü niyetle yapılıyor. Ama makul bulmuyorum bu ifadeyi. Şiirin bir mutfağı olmuyor. Olsa da orası insanın kalbi, aklı, vicdanı, inandıkları, değerleri kısaca bizatihi kendisi oluyor. Yazma biçimi de insanın zamanla, mekânla, eşya ile kurduğu ilişkiye göre şekilleniyor. Ve yaşlandıkça da değişiyor. Bir kalıbı da yok esasında. Gençken bir şiiri birden yazardım. Sabah. Şimdi bir kelime bir gün ekleniyor. Bir mısra başka gün. Bir dize başka gün… Yaşamak denilen kaosun içinden sıyrılıp gelen kelimelerle çatılıyor şiir(ler). İlk mısra tanrıdan sonrası şairin çabası, demiş büyük şair Valery. Bu da şiirin yazma biçimlerinin ana kaidelerinden biri gibi geliyor bana. Tanrı insana mısra indirmez ama nasip diye bir hakikat de var. nasibe düşen mısra diğer mısraları da doğurabilir.

Günümüz şiirlerinin sorunları nelerdir? Çözüm ne olabilir? Şiirimizin bugünkü durumu hakkında neler dersiniz?

Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/sairler-gecidi-mehmet-okumus-ile-konustuk-k4845.html