Başka bir şeye yanmıyorum da, dünyada dengelerin yeniden oluştuğu şu günlerde, Ankara tarafından savunulan ve geçmişte kendisinin karşı çıktığı bir çizgiye Washington’un oldukça yaklaştığı bir ortamda, Türkiye’nin yeniden belirlenmekte olan dengelerin dışında kaldığı görüntüsüne yanıyorum...
Ülkemiz, uzun yıllar, şimdilerde bazılarının alay ettiği ‘komşularla sıfır sorun’ politikasının bir uzantısı olarak, İran ile iyi ilişkileri savunageldi. Ambargolara karşı çıktı, konulurken yumuşatmaya çalıştı, tavrı değer taşırken bütün uluslararası platformlarda ‘Hayır’ oyu kullandı. Nükleer konusundaki farklı yaklaşımın müzakereler yoluyla ortadan kaldırılabileceği görüşündeydi Türkiye...
Ortadoğu’da İran’ın varlığından huzursuzluk duyan ülkeler var; Tahran’ın rejim değişikliği zorlamasından çekinen, ülkelerindeki Şii azınlığı ‘tehdit’ olarak gören ülkeler... ‘Arap Baharı’ başladığında, Körfez’deki bazı ülkeler, kendi halklarını tahrik ettiğine inandılar Tahran rejiminin...
İran’ın nükleer çalışmaları konusunda ABD ile ters düşmeyi göze alan Türkiye, Körfez’deki dostları üzerindeki etkisini, İran’a ortak cephe oluşturulmasına karşı çıkarak kullandı. Cumhurbaşkanı, başbakan, dışişleri bakanı düzeyinde Ortadoğu başkentlerine çıkılan gezilerin temel amacı, bir ‘Sünni-Şii’ çatışmasını önlemeye yönelik stratejik arayışlardı.
Şimdilerde birileri dış politikamızı fazla ‘Sünni eksenli’ gösterme derdinde, ama gerçekler bu tezle örtüşmüyor...
Washington’da politika üretenler Türkiye’nin İran politikasına hoş bakmadılar; İsrail’le kötüleşen ikili ilişkilerimiz buna ayrıca tuz biber ekmiş oldu.
Yazının devamı için: http://haber.stargazete.com/yazar/turkiyesiz-zor-oluyor-ama-oluyor/yazi-814531
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.