Aynı zamanda bu yaklaşımı öğrenmek isteyen yine pek çok insan Rosenberg'den Şiddetsiz İletişim dersleri almış, kimileri eğitimci olmaya hak kazanarak yeni gruplara Şiddetsiz İletişim'i anlatmaya, arabulucuk yapmaya devam ediyor.
Şiddetsiz İletişim 4 aşamadan oluşan bir teknik. Özetle, insanların niyetlerini okumadan ve suçlamadan sadece durumu ifade edip, o durumla ilgili duygunuzu aktarıp son olarak karşıdan bununla ilgili ne beklediğinizi net bir şekilde ifade etmek şeklinde gerçekleşmesi planlanan bir iletişim yöntemi.
Böyle insancıl ve yapıcı bir yaklaşıma normal şartlar altında elbette diyecek bir sözüm yok; aksine oldukça faydalı bulduğum için istifade etmesini istediğim bir grup gence kitabı sunup önerilerde de bulundum. Bunları yaparken herhangi bir eleştiriyi de işin içine katmadım. Amma velakin sayın Rosenberg'in gıyabında sormam gereken bazı sorular düşmem gereken bazı şerhlerin olduğu gerçeğini de es geçemeyeceğim.
Bu kitabı okumak için ilk açtığımda uçaktaydım. Filistin'den geliyordum. Filistin'e gidiyorsanız heyecanınız kadar gerginliğiniz olması da normaldir. Çünkü uçaktan indiğiniz an karşılaşacağınız insanlara dair hiçbir güvenceniz yoktur. Gelip gidenlerin tecrübesinden öğrenmişsinizdir ki, sizin bavulunuzu didik didik arayabilirler de hiç bakmadan geçirebilirler de. Sebepsizce uzun süreler bekletebilirler ya da sizi güleryüzle karşılayabilirler.
İlk kıblenize girmek için hangi statüyle orda olduğunu bir türlü anlayamadığınız silahlı askerlerin arasından geçmeniz gerekir her seferinde, siz 'turist' olarak rahat rahat girebilirken oraya duvarın ardında binlerce insan hasrettir ve tamamen hukuksuz bir şekilde mahrum kalır Aksa'dan. İçeri girecek 15 yaş civarlarında Filistinli bir delikanlıysa kenara alınır, üstü aranır, duvara dayanır, delikanlı bir ergenin sinirleri ve sınırları ne kadar zorlanırsa öyle zorlanabilir.
Aynı şekilde siz Aksa'nın bahçesindeyken iki tane sarışın erkeğin etekleriyle rujlu dudakları ve feminen hareketleriyle selfie çekmesi, Kıble Mescidi'nin en son baskında kırılmış ve hala tamir edilmemiş tarihi eser olan camları, Musa Hicazi Abi'nin 'gelin ne olur artık arada biz de kaynasak gelin kurtarın bu işgalden bizi' çağrısı, El Halil'in içler acısı hali, evinden zorla çıkarılmış Filistinli, mülteci kamplarında perişanken, lüks arabasıyla, yüzünden sağlık damlayan siyonistin işgal ettiği eve astığı bayrak ve daha onlarcası bizi de oldukça yıpratmıştı.
Hal böyleyken, kitabın ilk sayfasında Yahudi olduğunu öğrendiğim birinden,( evet genellememeliyiz evet suç şahsidir evet ön yargı kötüdür vs vs) ancak o ruh halindeyken, bir Yahudi'den, Rosenberg'den Şiddetsiz İletişim okumak en son isteyeceğim şeylerden biriydi ve kitabı hışımla önümdeki koltuğun filesine koymuştum. Günler sonra tekrar aldım elime kitabı, daha önce söylediğim gibi pek hoş önerileri vardı Marshall Bey'in; ama hep aklımın bir yerinde o soru, 'Siyonist şiddetinden bahsedecek misiniz?'
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.