12. Mevlânâ Şiir Şöleni Bildirisi
Evet, heyecanlıyım. Heyecanla geldim, heyecanla söze başlıyorum. Şair İsmet Özel diyor ya; “Yaşamayı bileydim, yazar mıydım hiç şiir” Ben de “Konuşmayı bileydim, yazar mıydım hiç şiir” derim. Çünkü şiir zor iş, hepimiz çok iyi biliyoruz. Biz, az ve öz sözle olabildiğince çok şey anlatmaya çalışan insanlarız. Aynı şekilde bunu herhangi bir mesele konuşulurken de yapmaya çalışırız. Vaktin önemini de bildiğimiz için belki de.
On beş ile yirmi dört yaş aralığı genç olarak addediliyor,deniyor. Ben yirmi beş yaşında genç bir öğretmenim. Öğrencilerime söz verdiğim için yirmi beş yaşımı geçmeyeceğim. Bu sebeple her yıl güncelliyorum kendimi. Bu konu başlığı altında genç şiir var ve dijital kültür var ayrıca. Ve imtihan… Biz şu an hem matbu hem de dijital çağı bir arada yaşıyoruz. Böyle bir gündemimiz olsun tabii. Olsun da her zaman. Şiir, meselemiz olsun. Olmaya devam etsin. Yalnız şiir hakkında herkesin bir zevki vardır, fikri de var. Onlar da olsun diyorum. Zevklere de fikirlere de açık olalım. Şiir derdiyle hoş olalım yeter ki.
İstanbul Üsküdar’da edebiyat öğretmeni olarak görevime devam ediyorum. Gençlerle işim dolayısıyla. Şiirin genç olması deyince biraz da şairin genç olması üzerinde duruldu, duruluyor sanki. Ancak bir şiir asla bitmez, küllerinden doğar, yenilenir, tazelenir. Dolasıyla şiir gençtir. Ve ben de inanıyorum ki şiir, yıkılmayan kalemizdir. Şair de genç kalandır.
Şimdi şöyle bir durum var değil mi? Gençler, sosyal medyayı daha çok seviyor. Oradan şair oluyorlar, hızlı ve kolay bir şekilde. Bunun önüne geçebilir miyiz? Hayır. Önümde benim de gördüğünüz gibi olası acil bir duruma karşı telefonum duruyor, sessizde. Ben de hem basılan dergilerde –ki onlar baba ocağıdır- hem de dijital dergilerde şiir yazıyorum. Şairlik iddiasında olmadım, olamam. Ancak güzel bir fotoğrafla şiir paylaşmayı ben de seviyorum. Her birinin yerinin de ayrı olduğunu düşünüyorum. Elime kalemi alıp köşeme çekilip dergimi de güzelce okurum. Dinlenmek için uzandığımda da elimdeki telefondan şiir okurum. Çok yorgunsam da sosyal medyadan şiir okurum. Asla sosyal medyadakine “Bu da şiir mi şimdi?” demem. Okursam okurum, okumazsam da okumam. Yani ben okumadım, beğenmedim diye o şiir, şiir olmaktan çıkmıyor. Dijital olmayan dergilerde de okumadığımız şiir vardır. Ancak dijitalde de çok iyi şiirler var. Madem biz biraz iddialı bir başlık altında konuşuyoruz.
Devamı: https://www.insaniyet.net/genc-siirin-dijital-kulturle-imtihani/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.