Güzel bir öncü: Mahmud Esad Coşan

Bu kadar sık uğranılan yeri namaz kılıp terk etmek olmaz. Sağını solunu, bahçesini, haziresini merak eder insan. İşte bu merak çeker sizi. Aşınmış mermere basar, küçücük kapıdan geçersiniz. Sağlı sollu mezarlar karşılar sizi. Süleymaniye’de yatmak fikri garip gelir birden. Kimlerdir acaba dersiniz? Kimler olduğu mezar taşında muhakkak yazıyordur ama okuyamazsınız. Bir küfür göndermek harf devrimine? Yok yok. Sırası değil. Belki daha sonra… Sizden, babanızdan, dedenizden yaşlı taşlara basarak ilerlersiniz o dar yolda. Sağınızda genişçe bir alan görünür sonra. Ve Sultan Süleyman’ın türbesi. Ayakkabınızı tekrar çıkarmaya üşenmezseniz ziyaret edebilirsiniz onu. Kapalı olabilir, sinirlenmeye gerek yok. Harf devrimine küfür edeceksiniz ya hani bir ara, o zaman bunu da eklersiniz yanına. Şimdi olmaz.