Hayatımızın Acıklı Noktaları

Yaşamaya uğraşırken, şurada burada bulunurken, su içerken, yemek yerken, çalışırken, rızkımızı temin etmeye çalışırken velhasıl yatarken-kalkarken ve en önemlisi bu âlem-i devranda bir başımıza olmadığımızı idrak etmişken ve bu dünyada mukim topluluklardan bir topluluk içinde yaşayanlardan bir yaşayan insan olarak.

İçinde var olduğumuz hayatı yaşamak mecburiyetinde miyiz? Yaşamak keyfiyetini bilakayduşart uygulamak zorunda olduğumuz bir vakıa. Bundan kaçış varsa eğer haydi görelim. Takdir edilenin ötesine geçmek mümkün değil zaten. Hayata dair notlarımızı alırken, bize yöneltilen soruların cevaplarını vermeye çalışırken dersimize ne kadar çalıştığımız da ortaya çıkmış oluyor böylece. Çünkü hayatın içinde sorular ve cevaplar sürekli olarak birbirleriyle karşılaşırlar. Bir yerde soru varsa cevabı da vardır elbet. Yaşamaya uğraşırken, şurada burada bulunurken, su içerken, yemek yerken, çalışırken, rızkımızı temin etmeye çalışırken velhasıl yatarken-kalkarken ve en önemlisi bu âlem-i devranda bir başımıza olmadığımızı idrak etmişken ve bu dünyada mukim topluluklardan bir topluluk içinde yaşayanlardan bir yaşayan insan olarak…

*

Hakkımızın, hukukumuzun olduğunu söyler dururuz.

Hakkımız nedir, hukukumuzu nasıl koruyacağız, ya da hukukumuzu nasıl tespit ve tesis edeceğiz-ettireceğiz? Bana göre burada bir açıklıktan veya tavırdan ziyade meseleyi kavrayışta bir kopukluk var veya burada anlaşılmazlık durumu, bir kaotik durumla birleşip kendini açığa vurmuyor, kendini gizliyor ve o sebepten olsa gerek kendini vehim tarlasına salıveriyor. Artık ne var ne yok darmadağın ediyor, bozuyor, perişan ediyor, ortalığı ve kendini rahatlatmış olarak çekip gidiyor. Bu zamana mahsus bir şey mi yoksa eski, kadim zamanlarda da var mıydı bu haller? İhtimal aynı şeyler devam edip gidiyor. Çünkü insan bu… Mayasında olanı dışarı veriyor. Yoksa kendinde olmayan bir şeyi açığa vurmuş olmuyor.

Devamı: https://www.insaniyet.net/hayatimizin-acikli-noktalari/