İnsanların çoğu, birini uyarmak, azarlamak veya korkutmak istediklerinde ikinci parmaklarını gösteriyorlar. “Parmak sallamak” denince akla gelen ilk parmak, ikinci parmak. İkinci parmak bir bakıma sözcülük ediyor.
“Beş parmağın beşi bir değil.” Atasözü belleğime böyle yerleşmiş. Bu atasözünün “Beş parmağın beşi bir olmaz.” biçiminde söylendiği de olmuş. Bu iki biçim arasında yakınlık olduğu açık ama fark olduğu da görülüyor: Birinin yüklemi “değil”, öbürünün yüklemi “olmaz”. İlkinin yalın gözlemciliğine karşılık ikincisinde gözlemi aşan bir yargılamahavası var.
Beş parmağın beşinin bir olmadığını her insan kendi eline bakarak kolayca görebilir. Bu beş parmağın birincisinin başparmak olduğuna karar vermek de zor olmasa gerek. Başparmağın kalan dört parmaktan daha güçlü ve üstün bir konumda olduğu besbelli. Herhangi bir nesneyi kavramak istediğimizde yahut bir aleti kullanırken onun kavrayıcı gücünden yararlanırız.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.