İlmiyle Âmil, Vakur Bir Âlim: Raşit Küçük Hocamızın Ardından

Gidenlerin ardından konuşmak, yazmak zordur. Sevdiğiniz, muhabbet duyduğunuz büyükleri anlatmak ve yazmak daha da zordur.

Sevgisini gönlüne harman etmiş, bütün benliği ile sevgi hayatını yaşamıştı. Gülümseyerek karşılardı sizi, mütebessim siması, her daim akıllarda kalırdı. Zira ‘Dostun en hayırlısı görünüşüyle size Allah’ı hatırlatan, sohbetiyle güzel amellerinizi arttıran kimsedir’ buyruğunu hayatına mihenk edinmişti.

İlme talip olmuş, ilim yolunda bir ömür mücadele ve mücahede etmişti. Doğduğu köyde ilk eğitimini babası ve ninesinden almış, İslam’a ve Kur’an’a sevgiyle bağlanmış, muhabbetle yaşamaya devam etmişti.

İmam-Hatip okulunda okurken çok sevdiği biricik annesini yüce Rabbine uğurlamış, dört kardeş öksüz kalmıştı. Zor günleri, zorlukları, acısını gönlünde tutmuş, acıyı muhabbete dönüştürmüştü. Çünkü çok sevdiği Peygamberi de öksüz büyümüştü. Onu örnek alarak yaşadı bu hayatı.

Daima talebe oldu, İmam-Hatip Okulunda, Yüksek İslam Enstitüsü’nde talebe iken ilim talibi idi. Öğretmen olup Erzurum’a gittiğinde de bir taraftan ders okuturken bir taraftan da ders okumaya devam ediyordu.

Gönlü hizmet aşkıyla yanıp tutuşuyordu. Gönüllerde olmak, gönül yapmak, gönülleri imar etmek için var gücüyle çalıştı. Bıkıp usanmadı, yılmadı, asla ümitsizliğe düşmedi. Sevgiyi gönüllere nakış nakış işledi. Davanın yeşermesi, tohumun fidana dönüşmesi, ağaç olup meyveye durması için mücadelesini hiç bırakmadı, ümitsizliğe kapılmadı.

Sade bir hayat yaşadı, Peygamberî bir usulle hayatı taçlandırdı. Çok sevdiği Peygamberi, daima yolunun rehberi oldu. Sünnet-i Seniyye’nin yaşayan örneği oldu.

Raşit Hocamızı görünce ve konuşunca Peygamber Efendimizi hatırlardınız. Usul usul ders anlatışı, kelimeleri telaffuzu, siması, gönülden hitabı sizi alıp götürürdü.
Hiç kızmazdı, ben şahit olmadım kızdığına, şahit olan da var mıdır bilmiyorum.

İlmin öğrenilmesi, yaşanması ve yaşatılması için bu zamanda kim vardı denilse Raşit Küçük Hocamız gösterilecek alimlerdendir. Zira yaşayarak yaşatanlardandı.

İyi bir aile babasıydı, dört kız çocuğu nasip etmişti yüce Mevla. Kendisinin ifadesiyle yarım asra yaklaşan aile hayatında eşiyle küslükleri hiç olmamıştı.

Devamı: https://www.insaniyet.net/ilmiyle-amil-vakur-bir-alim-rasit-kucuk-hocamizin-ardindan/