Elazığ denilince ilk aklıma gelen isimlerden biriydi. O güzelim Harput kültürünü içinde yaşatan yüzüne yansıtan sözüne katan son muhafızlardandı.
Muhafızlar sadece cephede vatan koruyanlar değildir. Şehirlerin kadim kültürünü muhafaza etmeye çalışan, geleneği yaşatan geleceğe taşıyan kültür muhafızları da vardır.
Ahmet Tevfik Ozan işte onlardan biriydi. Doğup büyüdüğü şehrin ağıtlarına türkülerine masallarına ninnilerine şiirine hikâyelerine vakıftı.
Geçmiş güzel günlere hasret çektiği kadar günümüzdeki ihanetlere öfkelenenlerdendi. Şehrin çarpık kentleşmeyle yok edilen hafızasına içi yanan, hatıralarda kalan sokaklarına, çarşılarına gözyaşı dökenlerdendi.
Doğduğu yer bir anlamda ruhunun doyduğu yerdi. Şehirle bu denli kuvvetli rabıta kuran insan sayısı azdır. Maalesef o az olanlar da birer birer çekiliyor aramızdan.
Şehrin gerçek efendileri sessiz sedasız veda ediyor. Kim bilir belki de kalpleri dayanmıyor talan edilen güzelliklere, kadir bilmezliklere vefa bilmezliklere.
Kimlik krizi yaşayan toplumun sıkıntısı onların kalbinde kriz olarak olarak kendini gösteriyor. Sonrasında başlık atıyor koca koca gazeteler. Kalbine yenildi diye. Kalp adamlarını başka ne yenebilir ki.
Kavga meydanlarında yenilmeyenleri vatanının ha ekmeğini yemişim ha kızıl kurşun diyenleri başka ne yenebilir ki.
Onlar ki insanlığın bütün acılarını kalbinde hissedip memleketin sorunlarının kalbine atan nahif yürekli adamlar.
Devamı: https://www.haber7.com/yazarlar/mahmut-biyikli/3057397-harput-beyefendisine-veda
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.