Tolstoy
Tarihte meydana gelen olayları birebir günümüze uygulamak, birçok faktöre bağlı olduğu halde bir iki faktöre indirgemek yanıltıcı olabilir. Yine de yararlanmasını bilen bakışlar için yaşanmışlıklarda alınacak nice dersler, işaretler vardır. İnsanın temel yapısı zaman ve mekân olgusunun çok üzerindedir. Dönemsel görüntülere kapılmadan eşya ve hadiselerin özünü kavramaya çalışmak, insanlığa her zaman avantaj sağlıyor. Yüzeysel ve günübirlik bakışı tercih edenlerse kısır döngüye kapılarak zaman kaybetmek zorunda kalıyor.
Burada tarih felsefesiyle ilgili derin konulara girecek değiliz. Osmanlı tarihinde çok kritik bir hadiseyi hatırlamaya çalışacağız; II. Viyana Kuşatması. Merzifonlu Kara Mustafa Paşa esasen önemli hizmetleri olan güçlü bir sadrazam. Almanların Macarlara baskı yapmasına dayanarak Nemçe (Avusturya) üzerine sefere çıkıyor. Osmanlı Padişahı IV. Mehmet bazı kalelerin geri alınması amacıyla izin veriyor. Ordu, büyük kuşatma topları olmadan hızla hareket ediyor. Fakat Sadrazam’ın kafasında başka bir şey var. Asıl amacını çok sonra açıklıyor; Viyana. Öyle ki buna padişah bile şaşırıyor, kendisine gelen bilgi notuna şöyle cevap veriyor;
Kastımız Yanık ve Komran Kal'aları idi. Beç Kal'ası (Viyana) dilde yok idi. Paşa ne acep saygısızlık idüp bu sevdaya düşmüş. Hoşimdi Hak Te'ala asan göre, lakin mukaddem bildireydi rıza vermezdim.
Koskoca padişah, “önceden söyleseydi izin vermezdim ama artık Allah kolaylık versin” diyor. Sadrazamın gücüne bakar mısınız? Nasıl inisiyatif kullanıyor. Onun çadırında kurulan danışma meclisinde Budin Beylerbeyi İbrahim Paşa ve Kırım Hanı Murat Giray karşı görüş bildiriyor ve şimşekleri üzerine çekiyor; Ordu erzak ve mühimmat olarak uzun bir kuşatmaya hazır değildir. Murat Giray’ın uyarısı gayet manidardır;
Devamı: https://www.dunyabizim.com/murat-giray-kompleksi-makale,2343.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.