HSYK kanun teklif ortaya çıktı.
Kıyamet koptu.
“Yargı bay-pass ediliyor”
“Bir tasfiye yapılacak”
“İstedikleri kişileri HSYK ve yargıya taşıyacaklar, yargıyı kendilerine göre dizayn edecekler”
“Yargı bağımsızlığı ortadan kaldırılacak”
“Yargının çivisi çıkmış durumda”
vesaire...
Tamamı önemli eleştiriler. Dinlenmeli.
Bu ülke bunun olmaması için yüz yıldır uğraşıyor. Toplum referandumda bunlar sona ersin diye mücadele verdi.
Bu ülkenin liberalleri, demokratları, demokrat solcuları, demokrat sağcıları, demokrat dindarları, demokrat muhafazakârları bu eleştirileri dile getirdiğinde dinlenir, dinlenmeli...
Demokrasi ortak paydasında buluşan, çoğulcu, denge ve denetim mekanizmaları iyi kurulmuş, kumpaslara imkan tanımayan ve Avrupa Birliği standartlarını yakalamış bir yargının kurulması yönündeki çağrılar çok önemli, dinlenmeli...
Eski vesayet artığı figürleri geçtim.
Peki, ya toplumda karşılığı en fazla %2-3 olan, buna karşın yargıda bir şekilde tahminen %15 civarında bir çokluğa ulaşmış olan bir yapı bu itirazları dile getirdiğinde ne demeli?
Bitmedi, 2010 referandumunda, Anayasa Mahkemesi’nin gayrimeşru iptal kararında ortaya çıkan boşluğu, siyasetin naifliğini kullanmak suretiyle dolduran, bu sayede HSYK’nın iradesini, ardından yüksek mahkemelerin çoğunluk iradesini de ele geçiren, nihayetinde yargıyı bir bütün olarak kontrol eden, sonra da demokratik siyasete savaş açan yapı, bu eleştirileri dile getirdiğinde ne demeli?
Yazının devamı için: http://www.aksam.com.tr/yazarlar/osman-can/demokrasi-yoksa-yargi-yoktur-c2/haber-275620
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.