Zamanın bir vaktinde ve evrenin herhangi bir yerinde nefes alan ya da nefes almış bir insanla, fizyolojimiz dışındaki en temel benzerliğimiz, korkularımızdır. Sebepleri ve insan doğasında yerleşme biçimi nasıl ve ne yönde olursa olsun, korkunun edebi görüntüleri zamanın aynasından bizi bize yansıtmaya devam ediyor. Yeryüzünde korkudan tamamen arınmış insan var mıdır? İnsanoğlu yaratıldığı ilk andan itibaren bu duyguyla savaştığına göre “korkusuz” insanı bulmak imkânsızdır. “Korkulacak tek şey korkunun kendisidir” der Franklin Roosevelt, çünkü korku; umut ile umutsuzluk, huzur ile huzursuzluk arasındaki sınırı belirleyen en temel duygudur.
Dr. Müge Göncü, kitap bölümleri ile çeşitli dergilerde yazdığı makale ve denemelerinin yanı sıra bu kez Korkunun Edebi Görüntüleri adlı çalışmasını kitaplaştırıyor. Araştırmacı, edebiyat araştırması ve çözümlemesi olan bu kitabında zemine modernliği ve entelektüelliği oturtarak kendi dönemlerinin en önemli entelektüelleri olan Peyami Safa, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Oğuz Atay’ın eserleri üzerinden “Toplumu ya da bireyi korkutan nedir? Korkunun türleri nelerdir? Korku bireyi nasıl etkilemektedir ve nasıl bir dönüşüme zorlamaktadır? Entelektüel zihinde modernleşme nasıl algılanmış ve bu zihinler nasıl korkular doğurmuştur?” sorularına cevap aramıştır.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.