Öyle ki dinin sahibi olan Allah (cc), Habibi’ne hitaben “Şüphesiz ki sen yüksek bir ahlâk üzeresin” buyurmakta, Muhatabı (sav) dahi “Güzel ahlâkı tamamlamak üzere gönderildiğini” beyan etmektedir. Aynı Resul (sav), arkadaşlarının “İmanı en üstün olan kimdir?” sorusuna, “Ahlâkı en güzel olandır” diye cevap vermek suretiyle iman ile ahlâkı birlikte zikrederek birbirinin tamamlayıcı unsurları olduğuna dikkat çekmiştir.
Bir kişide ahlâkî değerlerin oluşması, yerleşmesi, özümsenmesi, hayat tarzı haline gelmesi öncelikle suyu kaynağından, saf, arı, duru kaynaktan, âdeta yeni eriyen kar suyunu içercesine tatmasıyla başlar. Bu anlamda safi kaynak, içine fazladan hiçbir yorumun, anlayışın katılarak bulanıklaştıramadığı Kitabullah ve Sünnet-i Resulullah ahkâm-ı celilesidir. Bu duru kaynaktan içmenin, her hal ve harekâtı bu kaynakla sorgulamak ve doğrulamanın tutulabilecek en kısa ve sahih yol olduğu bedihidir. Elbette bu ana gövdeye ilâveten ve fakat ondan bağımsız olmayan, ona uygun olan örf ve âdetlerimiz gibi diğer kaynaklar da ahlâkî temellerimizin oluşmasında etken olacaktır.
Dinin vaaz ve tebliğ edilmesinin temel amacı insanın, Yaratanını bilip tanıması ve O’na en güzel şekilde kulluk etme noktasında en mükemmel örneği takip ederek güzel ahlâk sahibi olup kendisine ve çevresine hayırlı olmasını temin suretiyle ferdî ve içtimaî hayatın kemâle erişmesini sağlamaktır. O halde gerek fertlerin ve cemiyetin gerekse bunları idare edenlerin bu hususun korunmasındaki her türlü tedbiri almaları elzemdir. Her ne kadar fert olarak güzel ahlâk sahibi olmak hususunda mesuliyetlerimiz varsa da devletin de tüm kurum ve kuruluşlarıyla bu hususta hassasiyet göstermesi, ahlâkî değerlerin korunması, gözetilmesi ve yayılması suretiyle içtimaî huzurun temin edilmesi yükümlülüğü bulunmaktadır.
Devamı: https://www.maarifinsesi.com/ahlak-ve-guc-dengesi-uzerine-bir-degerlendirme/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.