Prof. Uğur Derman: Çocukluğumun ve gençliğimin hayâl şehri: Üsküdar - 1

 1956 yılı Nisan ayına kadar ikametimi sürdürdüğüm bu latîf beldede, çocukluk idrâkimle ancak 1939 yılı yaz aylarına inebiliyorum (Resim 1). Evimiz, Nurbânû Sultan'ın vakfı olan, eskiden harâbe hâlinde iken şimdilerde alış veriş mahalline dönüştürülen Çifte Hamamlar'ın hemen sağından içeriye giden Boyacı sokağıyla Bulgurlu Mescid sokağının buluştuğu yerdeki 2 numaralı ahşap hâneydi. Sonradan, buralarda Antikacılar Çarşısı kuruldu. Evin iki katı olmakla berâber, bahçeye bakan bir ara katını da hatırlıyorum. Üst katta bir revzen (tepe penceresi) vardı ki, alçı tersîmâtı îtibâriyle Sultan III. Selim devrine âidiyetini, ilerde gelenekli san'atlarımızla meşguliyetimden sonra öğrenmiştim. Alt kattaki taşlıkdan bahçeye çıkılırdı. Mütenevvi meyve ağaçları arasında bereketli bir kuyu mevcuddu ve suyu, tulumbayla her an çekilebilirdi. Evlerde buzdolaplarının ender bulunduğu o yıllarda, yemeklerin bozulmadan saklanabilmesi; meyvelerin, hele karpuz ve kavun gibilerinin soğutulması için kuyular en çok lüzum duyulan yerler sayılırdı. Bulgurlu Mescid sokağının hemen başındaki evimizin yanında bulunan -ve Nâil Paşa konağı adıyla bilinen- ahşap binâyı âilemiz 1937'de 1450 TL'na satın aldıkdan sonra biz ikāmet için oraya geçmiş, onun yanındaki ayrı kapılı harem kısmını da kirâya vermişiz. Bizim kapımız 4, yandaki de 6 numaralıydı. Binanın satış bedelini, o yıllardaki emlâk râyicini göstermesi bakımından bilhassa belirtiyorum. 

Devamı: https://www.fikriyat.com/yazarlar/ugur-derman/2022/06/23/cocuklugumun-ve-gencligimin-hayal-sehri-uskudar-1