Tam on yedi yıl önce bugün askerler darbe yaparak Erbakan Hükümeti'ni istifaya zorladı. Hükümet bir süre sonra istifa etti. Dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, en çok oy alan partinin lideri Necmettin Erbakan'a hükümeti kurma görevini tekrar vermedi.
Böylece halkın tercihi bir yana itilerek İstanbul sermayesinin, medyanın ve askerlerin istediği hükümet kuruldu.
Tabii bu darbenin amacı Anadolu sermayesinin gelişimini engellemektiaslında. Ve bir süre için bunu başardılar. Artık bayilikten kurtulup üretime geçen Anadolu sermayesinin yatırım teşvikleri durduruldu.
Onların ürünlerinin satılmaması için yeşil sermaye adı altında firma listeleri çıkartılıp piyasalara dağıtıldı.
Hemen belirtmekte fayda var, 28 Şubat'ın ardından kimlerin nerelere atanacağı, kimlere banka kurma izni ve teşvik verileceği patronlarının isteği doğrultusunda bazı gazetecilerce kararlaştırıldı. Hatta sahte tahvilleri satan bir bankanın bu kalpazanlığı bazı gazeteciler ve bazı bürokratlar tarafından para karşılığı örtbas edildi. Tabii Hazine'nin bu türden idare biçimi devlet bütçesini sürdürülemez hale getirdi. İstanbul sermayesi bankalarından devlete haksız yüksek faizlerle para satmaya başladı. KİT'lerin pahalı borçlanmasını önleyen finansman havuzu yıkıldı. Bütçe açığının milli gelire oranı 1997'de yüzde 7.6 düzeyindeyken 1999'da 11.1, 2000'de 10.9, 2001'de 16.9 oldu. Faiz ödemelerinin milli gelire oranı 1997'de yüzde 7.6 düzeyindeyken 1998'de yüzde 11.5, 1999'da yüzde13.7, 2000'de 16.3, 2001'de 23.3 düzeyine ulaştı. Milli gelirin neredeyse dörtte biri Hazine borçlanma faizi olarak ödendi.
Yazının devamı için: http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/yasar/2014/02/28/28-subat-darbesi-niye-yapildi-1393550738
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.