Gündelik hayatın devamında kişinin asla temel ihtiyacından olmayan sayısız eşya, vasıta, bir ihtiyaç görüntüsüne büründürülmüştür. Her insan, doymak nedir bilmeyen bir müsrif tüketici.
- DİVAN, Üsküblü İshak Çelebi (Hazırlayanlar: Mehmed Çavuşoğlu-M. Ali Tanyeri), Şiir, Mimar Sinan Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul 1990.
- Gazel
Mansıb ile iftihara itmek öğünmek câh ile
Ehl-i fazla ârdur gerçi şerefdür câhile
(Makamla cakalar satmak, rütbeyle öğünmek; erdemliler için utanma sebebidir, lakin cahiller için övünç sebebidir.)
Hırmen-i ömrün hemân bâd-ı hevâdır hâsılı
Çün geçe dünyâ gamın çekmekte her dem âh ile
(Ömür harmanının mahsulü hemen hemen bedavadır. Çünkü her an dünya gamını âh ile çekmektedir -insan-)
Gûşe-i uzlet berâberdür temâşâ ehline
Ravza-i cennetde seyr olan teferrücgâh ile
(Seyredenler için yalnızlık köşesi, cennet bahçesinde gezmekle aynıdır.)
Sûret-i zâhirde kalma her neye kılsan nazar
Şâhid-i maksûdı gözle hâtır-ı âgâh ile
Devamı: https://www.insaniyet.net/tadimlik-kitaplar-11-2021-eylul/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.