Yazım süreciniz nasıl? Hemen hemen her yazarın belli başlı bazı uygulamaları var. Örneğin Hemingway her sabah 500 kelime yazması, Balzac'ın günlük 50 bardak kahve içmesi, Milton'un kör olduktan sonra her sabah yardımcısının ona İncil'den pasajlar okuması ve ardından bu pasajlardaki imgeleri zihnindeki yansımalardan hareketle yazması gibi. Sizin de böyle bir rutininiz var mı?
Bir rutinim yok. Ancak bu bilinçli bir tercih değil. Bilakis bir rutinim olsun da istedim zaman zaman. Yine de kendimi akışa bırakmış olmaktan dolayı da mutsuz sayılmam. Bahane de diyebiliriz tüm bunlara. Her şeyden önemlisi yaşıyor olmak ve devinip duran bir akışa şahit olmak da güzel sayılır.
Sizin için yazmak hayal kırıklığının dışa vurumu mudur yoksa hayal kurmanın en güzel yolu mudur? Nedir yazmak size göre?
Sanırım ikincisine daha yakın hissediyorum kendimi. Hayal kurmanın çeşitli yolları vardır muhakkak ancak benim kurabildiğim hayallere giydirdiğim elbise, edebiyat. O elbiseye çeşitli renkleri, desenleri, kesimleri yaklaştırmaya, yakıştırmaya çalışıyorum.
Ben yazar olmalıyım dediğiniz anı hatırlıyor musunuz? Neydi yazmalıyım dediğiniz ilk olay yahut durum? Sizi özellikle teşvik eden biri oldu mu?
Net bir an yok zihnimde. Ancak ben de anlatmalıyım dediğim bir an var. Dün gibi. Babaannem bana hikâyeler anlatırdı. Çok uzun hikâyeler. Öyle ki onun bir hikâye deposu var sanırdınız. Onları o kadar güzel anlatırdı ki aklımda tutmaya çalışır zihnimde tekrar ederdim. Kendimi kalabalık bir grubun önünde hikâye anlatırken hayal ederdim.
Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/yeni-kitap-soylesisi-siddik-yurtsever-k6165.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.