Geride bıraktığımız birkaç yılda özellikle Arap coğrafyası çok yoğun ve beklenmedik hareketliliğe şahit oldu. Büyük halk kitleleri kendilerini yöneten dikta yönetimlere karşı meydanları doldurdu. Statükoya isyan hareketleri sokakları alevlendirdi. Yıllarca diktaların, askeri yönetimlerin, şahların, sultanların baskı ve zorbası altında nefes alamaz hale gelen, ülkelerin üzerine karabasan gibi çöken zalim yöneticilerin zevk-ü sefa içinde süren hayatlarına karşın yokluklarla, yoksulluklarla boğuşan halklar bu çevrimi kırabilmek için ayaklandılar. Bu isyan ve başkaldırılar büyük umutlar meydana getirdi. Aynı zamanda büyük çıkmazları, siyasi durağanlıkları, yönsüz değişimleri de beraberinde taşıdı. Her isyan hareketine karşı statükonun sinsi ve ayak oyunlarıyla dolu işleyişi betondan bir blok gibi yükseldi. Her sahici ve umut dolu değişim hareketlerinin karşısına statükonun setleri dikildi.
Evet, Arap coğrafyasında cin bir kere şişeden çıktı. Halk ayaklanmaları, karşı devrim, “Arap Baharı”, “Arap Kışı”, diktaların direnişi devam ediyor. Muhakkak ki kendine bir yatak bulup denizine akan ırmaklar gibi bu hareketler kendi yatağını bulacak.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/kitap/tunus-ve-misir-da-islamciligin-iktidarla-imtihani-h20472.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.