Ortadoğu’da acının başkentlerinden Beyrut. On yıllardır işgalden dış müdahaleye, terörden ekonomik krize, yolsuzluktan göçe kadar birçok sorunla baş etmeye çalıştı. Son derece kaliteli ve yaratıcı insan sermayesi, tarihsel zenginliği ve çeşitliliğini güce dönüştürmekte zorlandı. Etkin kullanıldığında birer güç unsuru olacak bu dinamikler, aksine Lübnan için birer sorun kaynağı oldu. İnsanlarını tutmakta zorlandı, yurtdışında geniş bir diasporaya sahip oldu. Tarihsel zenginlik, tarihsel anlaşmazlıkların da kaynağı oldu. Aynı şekilde çeşitlilik siyasi bölünmelere, çıkmazlara ve enerjinin boşa sarf edilmesine sebep oldu.
Son yıllarda ciddi bir ekonomik kriz zaten yaşanıyordu ülkede. Devletin devlet dışı aktörlere mahkum olduğu bir alandı ekonomi. İMF görüşmeleri devam ediyor, Lübnan Lirası dibe yaklaşmış, enflasyon zirveye çıkmıştı. Buna paralel olarak elektrik ve çöp krizi Lübnanlıların hayatlarına doğrudan etkisini sürdürüyordu. Küçük nüfusuna rağmen yüzbinlerce Suriyeli sığınmacıya ev sahipliği yapmakta, geçmişte olduğu son 9 senedir Suriye iç savaşının ekonomik, güvenlik ve sosyal etkileri güçlü bir şekilde hissetmekteydi. Yetmezmiş gibi COVID-19 kısıtlamaları Lübnanlıları evlerine hapsetti. Aylardır süren protestolarına ara vermeleri belki Lübnan devleti için Koronavirüs’ün tek getirisiydi.
Devamı : https://www.aksam.com.tr/yazarlar/ufuk-ulutas/patlama-sonrasi-beyrut/haber-1100015
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.