Batı müziği tekniğine, doğasına, gelişme biçimine ve icrâsına uygun şan eğitimi bu müzik tarzı için normal hatta gerekli olabilir. Şan eğitimi ile insan sesinin batı müziği sistemi için doğru kullanımını sağlayacak, nefes kontrolünden göğüs, kafa ve karın boşluklarının kullanımına kadar her türlü eğitim verilir, bu başka bir şeydir ama şan tekniği eğitimi sadece bundan ibaret değildir. Ancak insan sesinin, gırtlağının önem taşıdığı doğulu müzik kültürlerinde Batı müziği tekniğine uygun şan eğitimi, insan sesini farklılaştırır ve disipline edilmek istenirken onu ait olduğu müzik kültürü için elverişsiz bir ses hâline getirebilir. Batı müzik kültüründe ses eğitimi, enstrümana (özellikle piyanoya) bağımlı olarak verilir. Enstrumana bağımlı ses eğitimi, insan sesinin giderek enstrumanlaşmasına yol açabilir ve böylece onu keskinleştirir, piyanoyla mutlak anlamda uyumlu hâle getirir, aşırı disipline eder, onun özgür icrâsını engellediği gibi, sese ve gırtlağa ait özel üslûb, tavır gibi kabiliyetlerin gelişmesini engeller, birebir notaya bağlı kılar. Bu, batı müziğinin kendi içinde normal karşılanabilir ama insan sesinin ve gırtlağının dünyanın değişik müzik kültürlerinde farklı ve zengin kullanım tarzlarını etkiler ve standart hâle getirir. Batı müziği bir 'standartlar ve kurallar müziği'dir, ama dünyada pekçok müzik kültüründe insan sesi merkezdedir, enstrumanlaşmamıştır ve özgür icrâ esastır. Osmanlı-Türk mûsikîsi de insan sesinin öncelikli olduğu müzik kültürlerinden biridir. Çünkü Osmanlı-Türk mûsikîsi İslâm medeniyetinin bir parçasıdır ve İslâm medeniyetinde her şeyin 'insan merkezli' olması sebebiyle 'insan merkezli' bir mûsikî kültürüdür. Batı müziğindeki şan eğitimi, insan sesini ve sesteki kabiliyetleri indirger, onu düzleştirir ve birbirine benzeştirerek zenginliği ve çeşitliliği azaltır.
Yazının devamı için:http://yenisafak.com.tr/yazarlar/YalcinCetinKayaPazar/insan-sesini-enstrumanlastirmak-medeniyetin-gostergesi/48013
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.