Umut, Vahiy'dir. Ufuk'sa, Peygamber.
İLÂHÎ ŞİAR, NEBEVÎ ŞUUR, BEŞERÎ ŞİİR
Umut: İnsana, hayata ve bütün varlığa diriltici ruh üfleyen Yaratıcı Ruh.
Ufuk: Bu ruhu, hayat hâline getiren, insanı mâsivâ'dan / mülk âlemi'nden uzaklaştıran, mâverâ'ya / melekût âlemi'ne yaklaştıran, insanın kalp gözünü açan, insanı insan yapan Kurucu Nebevî İrade.
Umut, İlâhî Şiar'dır. Ufuk, Nebevî Şuur.
Hayatsa, İlâhî Şiar'ların diriltici aydınlığını Nebevî Şuur'la insana armağan eden, insanı engin yolculuklara çıkaran ve karanlığı aydınlığa dönüştüren Beşerî Şiir...
UMUT, DOĞURGAN KAYNAK'TIR; UFUK'SA, ARINDIRAN IRMAK...
Umut, derinlerde kök salan, ötelere uzanan, ötelerden süt emen, ötelerden gelen diriliş haberlerine gebe, Yegâne Doğurgan Kaynak.
Ufuksa, bu kutlu haberi, süt gibi ak ve pâk doğum haberini coşkuyla yerine ulaştırmak için koşan, bütün kirleri, kirlenmiş ruhları yıkayarak gürül gürül akan, aktıkça aklaşan ve Arındıran Tertemiz Irmak...
Yazının devamı için: http://yenisafak.com.tr/yazarlar/YusufKaplan/il%C3%A2h%C3%AE-siar-umudu-nebev%C3%AE-suur-ufku-ve-beser%C3%AE-siir-sarkisi/50016































Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.