Şehirlerin ruhudur tarihi mekânlar. Sükûnetin, huzurun ve geçmişin izlerine en çok oralarda rastlarsınız. O mekânlarda yaşanan acıları, aşkları, çaresizlikleri tarihi bir çerçeve içerisinde hayal edersiniz.
Afyon’u birçoğumuz kaplıcalarıyla, kalesiyle biliriz; fakat kalenin yamacındaki Mevlevihane, tarihi sessizliğiyle içten içe sitem eder gibi çağırıyor bizleri, çünkü bunu hissediyorsunuz. 8 asır geçirmiş bu güzide mekânın davetkâr yapısı görenleri cezbediyor. İçeriye adımınızı atar atmaz ney sesi tarihi bir derinlikten üfleniyormuş hissi veriyor ve sema ayininde semazen gibi huzura kavuşuyorsunuz. Akabinde dervişlerin 1001 gün kapandıkları çile odalarını geziyorsunuz. Mevleviliği gözleyerek öğreniyorsunuz; öğreniyorsunuz derken o huzuru yaşayabiliyorsunuz.
 |
“Benim destanımın işitilmeye ihtiyacı yoktur.”
Mevlevi kültürünün Afyon’daki derin izleri 800 küsür yıl öncesine dayanıyor. Afyonkarahisar Mevlevihanesi, 1902’deki büyük Afyon yangınında tamamıyla kül olmuş ve 1908 yılında tekrar inşa edilerek günümüze kadar gelmiş. Büyük yangınlar ve felaketler geçiren Mevlevihane'de, 1925'te tekke ve zaviyelerin kapatılmasıyla faaliyetlere son verilmiş. 2007 yılında Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından restore edilerek 2008 yılında müze olarak faaliyet göstermeye başlamış.
Sultan Divani türbesi ve Mevlevihane’ye hizmet eden diğer dervişlerin türbeleri yan yana dizili şekilde. Kulluk görevini yerine getirdikleri mekândan ebedi âleme göç etmişler. Caminin içindeki sessizlikte henüz yaşadıklarına şahit oluyorsunuz. Muhammed İkbal şöyle demiş: “Ya Rabbi, yıldızıma uyanık göz ihsan et. Bana bir minarenin gölgesinde bir mezar nasip eyle.” Mevlevihane’ye hizmet eden dervişler de tıpkı İkbal’in belirttiği gibi yaşadıkları minarenin gölgesinde bir mezarda yatıyorlar.
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/18975/afyon-kalesinin-dibinde-bir-huzur-mekani.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.